________________
NNNNNNNNNNN
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
mmmmm............ [२३८]
जायाणुरागेण दक्खेण 'जमेत्थ रयणमुप्पज्जइ तं कस्स होइ ?', 'देव ! तुम्हं'ति सव्वलोयभासाभरणच्छलेण सयं चेव परिणीया । तओ दक्खो, पया धीया, तीए पइत्तणओ पयावई णाम लोएण कओ त्ति ।
___ इलादेवी वि तं दटुं रुट्ठा दक्खस्स, पुत्तमेलं घेत्तुं सबल-वाहणा णिग्गया, पुरमिलावद्धणं णाम निवेसित्ता रज्जं काउमाढत्ता । एलस्स वि य कुणिमो णाम पुत्तो जाओ । तस्स वि य बहुपुरिसपरंपराए अभिचंदो णाम पुत्तो जाओ । सो वि कयाइ चेदिदेसंमि पारिद्धिमभिरमंतो विंझमज्झे सुत्तिमईणईतीरे रमणीयदेसं दट्टण सुत्तिमई णाम णयरिं निवेसावित्ता रज्जं भुंजइ । अण्णया तस्स समुप्पण्णो वसू णाम पुत्तो ।
इओ य तीए चेव णयरीए खीरकयंबो णाम उवज्झाओ बंभणो परिवसइ । तस्स पुत्तो पव्वयगो नाम । ते य वसुकुमार-पव्वयगा रामणकालीणनारएण सहिया तस्सेवोवज्झायस्स समीवे वेयाईयं पढंति । अण्णया य खीरकयंबोवज्झायसमीवेणं वच्चंतो चारणसमणो पढंते पव्वयाईए दट्ठण – 'अहो एएसिं चट्टाणं मज्झे दो बंभणा एगो खत्तिओ, तहा दो य णरयगामिणो एगो देवलोयगामि' त्ति कहितो बीयसमणस्स अद्दसंणीहओ। खीरकयंबो वि तं सोऊण णियमईए तेसिं परिक्खणत्थं लहबोक्कडगचम्मं लक्खारसभरियं काऊण – 'मए मंतबलेणेसो बोक्कडगो निरुद्धकायचेट्ठो ध(च)म्मवज्जियरुद्धिरीकयसव्वंगो चिट्ठइ । ता एसो तए जत्थ कोइ न पेच्छइ तत्थ विणासियव्वो, जेण तुह सुह-समिद्धी होइ'त्ति भणित्ता पव्वयगस्स समप्पेइ । सो वि तं मउडिमज्झट्ठियं काऊण बाहिं सुण्णघरे गंतुं दिसावलोयणं काऊण विणासित्ता समागओ कहेइ उवज्झायस्स । एवं वसू वि । नारओ पुण विजणे वि अदिट्ठदेवयादसणेणं मइंसणेण य जत्थ न कोइ पेच्छइ तट्ठाणाभावओ सबोक्कडो चेवाऽऽगंतूणं जहावट्ठियमुवज्झायस्स कहेइ । तेणाऽवि भणियं – 'पुत्त ! एवमिदं । सोहणं तया(ए) कयं' ।
तओ खीरकयंबो – 'धिरत्थु मम पुत्तस्स जो पढाविओ वि दोग्गइं जाइस्सइ'त्ति चिंताए दुक्खिओ चेव कालं काऊण देवलोगं गओ । तओ पव्वयओ चेव तट्ठाणमुवज्झायत्तणं काउमाढत्तो । नारओ वि सट्टाणं गओ ।
अण्णया वसुराया मंतिसहिओ लोद्धएणाऽऽगंतुं विण्णत्तो जहा – 'देव ! विंझगिरिसिहरे संचरंतेण अज्ज मए मुक्को मिगस्स बाणो । सो य पडिक्खलित्ता ममाऽभिमुहो चेवाऽऽगओ । तदणुसारेण य वच्चंतस्स मम अब्भिट्टा दु-हत्थपिंडा फटिकसिला चक्खुणा अदिस्संती फरिसेणं चेवोवलद्धा । ता तं सामी गंतूण पासउ' । तओ सोउमेवं वसुराएण सम्माणित्ता लोद्धयं 'न कस्स वि तए कहियव्वं'ति भणित्ता मंतिसमेएण पच्छण्णमाणाविया सा सिला । करावियं तीए सिंहासणं । विणासाविया अ(वि)ण्णाणिया । तओ वसराया तप्फटिकसीहासणारूढो निच्चं दिण्णत्थाणो रायवग्ग-पयइ-लोगेण आगासत्थो विव दीसंतो उवरिचरो त्ति बीयणामेण पसिद्धिं नीओ । ___तस्स दो भज्जाओ - इक्खागवी कोरवी य । तासि दस पुत्ता - विहवंसू, चित्तवसू', वासवो, सँक्को, महावसू, विस्सर्वसू, सूरो, महाँसूरो, सुर्वसू, विहट्ठजो त्ति ।
अण्णया चेव तीए नयरीए तहंसणत्थमागंतुं नारओ नियचट्टपरिवारिओ पव्वयगस्स मिलित्ता जावोवविट्ठो चिट्ठइ ताव पव्वयगेण 'अजेहिं जट्ठव्व'मिति रिव्वेयस्स रिजाए 'अजा - छालगा, तेहिं जागो जजियव्वो'त्ति अत्थो नियचट्टाणं वक्खाणिओ त्ति । तओ नारएण भणियं – 'अजाणि तिवारिसियाणि धण्णाणि जाणि