________________
[२२१]
NNNNNNNNNNNNNNNNNNA
एवं मंतीहिं कए, करणीए खाण-पाणमाईए । सव्वजणस्सऽक्खूणे, तत्तो रामस्स वयणेणं ।। सुग्गीवाई खयरा, तत्तो पुंडरियपुरवरे गंतुं । पणमंति जणयतणयं, तीए संभासिया सव्वे ॥ जंपंति पायवडिया, – 'एयं रामेण पुप्फगविमाणं । तुह सामिणि ! पट्टवियं, ता गम्मउ तत्थ आरुहह' ॥ सीयाए तओ भणिया, – 'किं मम तं अडविछड्डणं दुक्खं । इह संपइ पम्हुटुं, जेण पुणो तत्थ वच्चेज्जा ?' || एवं तं भणमाणी(णि), जणयसुयं निवडिऊण चलणेसु । पभणंति खेयरा ते, – 'मा सामिणि ! संपयं कुप्प ॥ जेण तुह सुद्धिहेडं, रामो सह भरहवासिलोएणं । मंचेसु ठिओ अच्छइ, ता गम्मउ तत्थ सिग्धं ति' ॥ इय भणिया सरहस्सा, सीया पुप्फगविमाणमारूढा । साएयपुरे पत्ता, महिंदमुज्जाणमुत्तरिया ॥ लच्छीहरो सह पत्थिवेहि सव्वेहिं सीयपासंमि । गंतुं कयप्पणामो, अक्खं(ग्घं?) उक्खिवइ परितुट्ठो । पभणइ य तं निसण्णो, सीयं सम्माणिऊण कयविणओ । 'सामिणि ! कुणह पसायं, नियनयरी-गिहपवेसेणं' ॥ सीया वि भणइ – 'लक्खण !, न ताव नयरीए नेय गेहंमि । पविसामि जा न सुद्धा, पच्चक्खं सव्वलोयाणं' ॥ इय कयगरुयपइण्णं, सीयं मुणिऊण पत्थिवा सव्वे । आयण्णा गंतूणं, सव्वं रामस्स साहिति ॥ रामो वि तत्थ गंतुं, गाढयरं भणइ दोसहणणत्थं । 'सीए ! रामणरमणे, कुण सुद्धि लोयपच्चक्खं' ॥ इय भणिया भणइ तओ, सीया हसिऊण निट्ठरगिराए । 'राहव ! तुज्झ सरिच्छो, नत्थि जए निट्ठरो पुरिसो ॥ निब्बाहिराइं जंपसि, लोउत्तिण्णाइं नेहरहियाई । पाययनरो व्व किं एरिसाइं रोसस्स जणगाई ?' || इय एवमाइबहुयं, भणिओ रामो मणमि सविलक्खो । पभणइ – 'जाणामि पिए !, थेवो वि न एत्थ तुह दोसो ॥ दोसो जणाण एसो, निम्मलसीला वि जमिह दोसेणं । मइलिज्जसि दुढेहिं, दाऊण दूसहकलंक' ॥ इय भणिए रामेणं, सीया – 'किमेक्क दीवे(दिव्वे)णं? । पंच वि दिव्वाइं मे, दिज्जंतु विसुद्धिकज्जत्थं ।।
