________________
[२०४]
पत्थावे न गेण्हह ता जम्मंतरे वि सो घेत्तुं न तीरइ' । तओ सोउमेवं सबलवाहणो भंजिऊण महुरापउलीकवाडे रयणीए पविट्ठो सत्तुहणो । तओ तं पविढे सोउं रुट्ठो समागओ महुराया । पविसमाणो य नगरीए निरुद्धो सत्तुहणेणं । तिसूलरहिओ य सिग्घं विप्पियं काउमसमत्थो संगामं काउमाढत्तो । जुज्झमाणाण य दोण्ह वि बलाणं कह वि छलं लहिऊण सत्तुघणेणं मारिओ महुपुत्तो लवणकुमारो । तं च विणासियं दट्ठण सयमुट्ठिओ महुराया जुज्झिउं च पत्तो । तओ जाहे न तीरइ को वि छलिउं ताहे - 'को उण एत्थ उवाओ?'त्ति चिंतिय सत्तुघणेण सुमरियं सहऽग्गितुंडबाणेहिं वज्जावत्तधणुहं । तं पि लक्खणाइटुं ति झड त्ति चडियं तस्स हत्थे। तओ तेण भिन्नो अग्गितुंडबाणेहिं वच्छत्थलंमि महू । तओ महुराया पहारविहुरो संजायगरुयवेरग्गो मरिऊणुववन्नो सणंकुमारे कप्पे देवो । मुक्का य पज्जंते धम्मिओ त्ति महुदेहस्सुवरिं देवेहिं गंधकुसुमवुट्ठी घुटुं च 'जयउ जयउ महुदेवो'त्ति ।
इओ य तं तिसूलं महुंमि मए गंतुं चमरसयासे समुट्ठिउं(यं) पुरओ । साहियं च तिसूलदेवयाए महुरण्णो मरणं । तं च सोऊण रुट्ठो चमरो – 'कहिं वच्चइ मम मित्तघायगो सो दुरायारो सत्तुहणो'त्ति वोत्तुं पयट्टो महुराभिमुहं । समागच्छंतो य दिट्ठो सुवन्ननिकायपहुणा वेणुदालिणा । पुच्छिओ य - 'कहिं तुमं पयट्टो ?' तेण भणियं – 'मित्तघायगस्स सत्तुहणस्स वहणत्थं महुराए गंतव्वं' । वेणुदालिणा भणियं - 'किं न सुयं तए जहा – धरणिंददिन्ना अमोहसत्ती नारायणवहणत्थं जा पेसिया रामणेणं सा वि निज्जिया विसल्लाए । विनिवाइओ महापयंडसासणो रामणो । ता न किं पि हवइ पुण्णाहियाणमेयाणं वासुदेव-बलदेवाणं । समागओ य तेसिमाणाए भाया सत्तुघणो महुराउरीए । ता नियत्तसु तुमं । न किंचि कज्जं महुराए गएणं' ।
इय सो भणिओ पभणइ, - 'वच्च तुमं; किं इमाए चिंताए ।
तुह मम ?; गयाएऽवस्सं, वहियव्वो सो मए दुट्ठो ॥ इमं च भणिउं समागओ चमरो । पेच्छइ य सत्तुघणरज्जे परमपमोयपरं लोयं कीलमाणं विविहकीलाहिं। तओ तं दटुं रुट्ठो सो लोयस्स । चिंतियं चऽणेणं – 'अच्छउ ताव मित्तवहगो । इमं चेव ताव लोगं सिक्खवेमि' । तओ णेगरूवरोगेहिं विउव्विया तत्थ जणमारी । तओ नाऊण वइयरमिमं कुलदेवयाए पडिबोइ(हिओ) सत्तुघणो गओ साएयपुरीए । तत्थ वि लद्धविजओ त्ति सम्माणिओ राम-लक्खणेहिं ।
एवं च तत्थ चिदंताणं समोसरिया कलभसण-देसभसणा केवलिणो । तव्वंदणत्थं च निग्गया सपरिवारा राम-लक्खण-सत्तुघणा । सुयधम्मेण य पुच्छियं रामेण – 'किमेयस्स सत्तुघणस्स महुरानयरीए उवरि गरुओ पडिबंधो ?' भयवया भणियं - 'सत्तुघणजीवस्सेसा महुरनयरी बहुभवपरंपराए परिचिया' । रामेण भणियं- 'कहं विय ?' भयवया भणियं – 'निसुण -
महुराए बहुसु भवेसु पुव्वमुववज्जिऊण सत्तुघणजीवो तत्थेव सिरिहरो नाम बंभणो जाओ । सो वि पयईए चेव सुंदररूवो साहुसेवानिरओ य । अण्णया य राइणो महुराहिवइस्स अन्न]त्थ गयस्स दिट्ठो अवलोयणठियाए वच्चमाणो रायमग्गेण सो ललियाहिहाणाए महादेवीए जायाहिलासाए य । आणाविओ पेसिऊण दासचेडिं जाव अभितरं पविट्ठो । [जाव] किल तं रमावेही ताव अतक्किओ चेव समागओ राया । त(तं) च समासन्नमागयं जाणिऊण धाहावियं तीए – 'एसो चोरो चोरो'त्ति भणमाणीए । गहिओ य धाविऊण रायपुरिसेहिं । वज्झो समाणत्तो राइणा । नीओ मसाणभूमीए । दिट्ठो कल्लाणाहिहाणेण