________________
[ २०३ ]
‘पियदंसणदेवो वि बंभलोयाओ चविऊणिमाए साएयपुरीए दसरह के गईणेसो भरहो नाम पुत्तो जाओ । तेणिमं राम ! भरहं दट्टुमेसो भुवणालंकारहत्थी संजायजाईसरणो विगयमओ जाओ' ।
तओ सोउमेवं भरहो बहुपरिवारो पव्वइओ । पालियनिक्कलंकसामण्णो य सिद्धो त्ति । भुवणालंकारकरी वि नियभवपरंपरं सोऊण संजायगरुयवेरग्गो तवोविसेसमुग्गं काऊण कयाणसणो समुप्पन्नो बंभलोए देवो त्ति । भरहमाया वि केगई निक्कलंकं सामण्णमणुपालित्ता खीणकम्मट्ठमला निव्वाणमणुपत्त त्ति । इओ य भरहंमि पव्वइए सव्वे विज्जाहरा भांति रामं
'संपयमणुमन्नसु रज्जाभिसेयं' । रामो भणइ ‘सोहणमिमं । किंतु सव्वे वि मिलिऊण लक्खणमहिसिंचह वासुदेवं' । तओ तेहिं 'तह'त्ति पडिवज्जिय रामसहि[एहिं] महाविभूईए समहिसित्तो लक्खणकुमारो नारायणो नामऽट्ठमवासुदेवो, विसल्ला तस्स पट्टदेवित्ति । तओ सव्वेहिं वि रामो समहिसित्तो बलभद्दो, सीया य तस्स पट्टदेवि त्ति ।
-
एवं कयाभिसेया, दोण्णि वि अत्थाणमंडवनिविट्ठा । चिट्ठति पइदिणं चिय, सेविज्जंता नरिंदेहिं ॥ पउमो लंकाविसयं, रक्खसदीवं विहीसणस्स देइ । देवोवगीयनयरं पयच्छए रयणजडिणो वि ॥ भामंडलस्स दिण्णं, वेयड्ढे दक्खिणाए सेढीए । पु(सु)रनयरसमं दिव्वं, रहनेउरचक्कवालपुरं ॥ सेसाण नरवराणं, रामो विज्जाहराण सव्वेसिं । गाम-पुर-देस- दीवे, जोचिए देइ परितुट्ठो ॥
तओ रामेण भणिओ सत्तुहणो 'जमेत्थ भरहद्धे पडिहाय (इ) तं तुमं पि देसं गेहाहि' । तेण 'महुरपुरिं मम पयच्छह' । रामो भइ 'तीए महू राया रामणजामाओ परिवसइ । तस्स
भणियं य चमरिंदेणं तुट्टेणं तिसूलं दिण्णं । तं च परबलसहस्सं मारिऊण पुणरवि तस्सेव करयलगयं ह । ता सो देवेहिं वि साहिउं न तीरइ किं पुण मणुयमेत्तेहिं ?' । तओ सोउमेवं सत्तुहणो भण 'तुमं मम तं नयरिं पयच्छसु । तओ सयमेवाऽहं तेण समं भणि ( लगि ? ) स्सामि' । तओ हत्थे घेत्तुं रामो सत्तुहणं - 'वच्छ ! मग्गामि किं तुममहं, जइ देसि । तओ सत्हणो भइ 'देव ! किमेवं जंपिज्जइ ?, जीवियस्स वि तुमं सामी; परं महुराविसए न किंचि वत्तव्वं' । तओ चितियं रामदेवेण - "न एस इमाओ गहाओ नियत्तिउं तीरइ, तहा वि भणामि', 'कुमार ! जइ एवं ता सो महुनरिंदो तिसूलविरहिओ पमायपरो य जोहेयव्वो, न अण्णा' ।
—
तओ ‘तहि(ह)’त्ति पडिवज्जिऊण महुराए संपत्थियस्स सत्तुहणस्स लक्खणेण समप्पियं वज्जावत्तधणुहं अग्गमुहा य महाबाणा । रामेण वि समप्पियं अनिट्ठियबाणं भत्थयजुयलं । तहा संबाहंमि पट्ठविओ कयंतवयणो नाम नियसेणावई ।
तओ सत्तुहणो अणवरयपयाणएहिं पत्तो महुरासण्णट्ठियमेगनइयडं । तत्थ य समावासिऊण पेसिया हेरिया । ते वि गंतुमागया साहेंति जहा 'देव ! सो महुराया जयंतीदेवीसहिओ महुरापुव्वदिसाए कुबेरवणुज्जाणे निब्भरं कीलंतो चिट्ठइ । तं च तिसूलं महुरामज्झे आउहसालाए चिट्ठइ । जइ य तमेयंमि