________________
[१९६]
NNNNNNNNNN
जो उण वहं जियाणं, अण्णं वा पावं कुणइ संबंधं । अदिणे सोऽवस्सं, दंडिज्जइ मरणदंडेणं' ।। विज्जासाहणनिरयं, हेरियपुरिसाओ रावणं नाउं । जंपंति वानरभडा, – 'एसो विज्जाए सिद्धाए ॥ बहुरूविणीए राहव !, न य तीरइ साहिउं सुरेहिपि । तम्हा गंतुं घेप्पइ, नियमत्थो जाव चिढेइ' ॥ भणियं विहीसणेणं, – 'एवं एयं न एत्थ संदेहो । ता तुरियं गंतूणं, घेप्पउ सो रामणो राम !' ॥ अह भणइ विय(ह)सिऊणं, विहीसणो(णं) राहवो – 'न जम्मे वि । गेहावि(मि) छलेनाऽहं, पुरिसं कयगरुयवइरं पि' । इय जाणिऊण चित्तं, रामस्स कवीहिं तह वि पच्छण्णं । विज्जाभंसणकज्जे, पट्टविया वानरकुमारा ॥ तेहिं वि बहू विसग्गे, काऊणंऽतेउरं तओ तस्स । विग्गोवियं सहासं-ऽगयाइकुमारेहि बहुरूवं ॥ न य चलिओ सो धीरो, झाणाओ रावणो तओ सिद्धा । आगच्छइ बहुरूवा, उज्जोयंती दिसाचक्कं ।। अह भणइ रामणं सा, – 'आणं मम देहि तिहुयणं पि इमं । साहेमि तुज्झ कज्जे, लक्खण-रामे(माण) किं गण्णं(गणणं)?' || भणियं च तेण - ‘एवं, भयवइ ! थेवो वि नत्थि संदेहो । ता गच्छ नियं ठाणं, चिंतियमेत्ता पुणो एज्ज' ॥ तो रामणस्स परओ, मंदोयरिमाइयाओ भज्जाओ । कयमंगयकुमारेणं, साहेति कयत्थणं विविहं ॥ सो भणइ - 'पिययमाओ !, मा तप्पह थोवमंतरं एण्हि । सुग्गीवाइभडाणं, संपइ साहेमि वइरं'ति ॥ तत्तो नाउं भोत्थं(सोत्थं?), सीयं दट्ठण रामणो भणइ । 'दुक्खं चिय सुयणु ! मए, एत्तियकालं कयं तुज्झ ॥ वयभंगभीरुएणं, संपइ सत्तूण साहणं काउं । भुंजिस्सं मज्जाए(मड्डाए), वरतणु ! विविहोवयारेहि' ॥ इय भणिया सा तेणं. धस त्ति धरणीयलंमि मुच्छाए । पडिया निरावलंबं, राहवसंबंधसंसइया ॥ कहकह वि लद्धसण्णा, भणइ तयं - 'मज्झ भोयणे नियमो । जइ राम-लक्खणाणं, मरणं भामंडलजुयाणं' । तत्तो दयमावण्णो, चिंतइ - 'हा हा ममेत्थ किं कज्जं । सीयानिरंभणंमी, परमहिमाणो त्ति न वएमि' ॥
