________________
[१९५ ]
वि सीयावइयरेण इहपरलोयविरुद्धेणं तत्तो हीणयरा । ता समप्पिज्जउ सीया जेण सव्वं सुत्थं संपज्जइ' । रामणो भइ 'म (न) मुंचामि सीयं । अण्णं जं भणह सव्वं पि करेमि । मंतीहिं भणियं 'देव ! न रामदेवस्स अण्णेण अत्थि पयोयणं । ता मोत्तुमसग्गाहं कुणह एयं । मा अप्पवहाय चेट्ठह' ।
तओ मंतिवयणमवमण्णिऊण पच्छण्णं सिक्खवित्ता तेण विसज्जिओ रामदेवसयासे सामंतो नाम दूओ । भणावियं च - 'मेल्लह मम परियणं, अणुमण्णह सीयं । जेण तुम्हमद्धं लंकापुरीए, पुप्फगविमाणं कण्णासहस्सतिगं च पसाईकरेमि । अण्णहा नत्थि तुम्हं जीवियं' ।
इय भणिए जा रामो, अज्ज वि न भणइ महत्थयाकलिओ । ताव य मिलिओ गज्जइ, वानरभडनियरपरिवेढो || 'संपइ पक्खीव छिण्णपक्खउडो ।
एयारिसं भणतो,
भसइ भसणो व्व पयडो, भंडो व्व लज्जइ हयासो' ॥
इय बहुहा सो वानर - भडेहिं निब्भच्छिओ अइविलक्खणो (क्खो) । गच्छंतो रामेणं, दूओ भणिओ धरेऊणं ॥
'पुहवीए मम न कज्जं, लंकद्धेणं न याऽवि कन्नाहिं |
तह कुंभयण्णपमुहे, ससुए सव्वे विसज्जेमि ॥
किं तु समप्पह सीयं, रण्णा (ण्णे) वसिहामि सममहं तीए । भुंजसु तुमं दसाणण !, सयलं पि इमं महीवीढं ॥
ता अज्जविन गयं तुह, सीयं अप्पे [हि] ण (भुंज) नियरज्जं ।
पुत्तसहोयरसहिओ, अण्णह सिग्घं न तं जियसि ॥
इय सुणियं (उं) सो पभणइ, 'राहव ! मा मा हियं पि भणियमिणं । सीयं [तं ? ] अवगण्णह, नियपाणविणासणनिमित्तं' ॥ इयएवमाइबहुयं, जंपंतो राहवस्स वयणं ।
निक्कालिज्जइ दूओ, भडेहिं गहिऊण गीवाए |
तओ सो दुम्मणो गओ दूओ रावणसयासे । कहिओ सव्वो वि रामाइवुत्तंतो । तओ तं सोऊण रामणो पुणो वि पइसइ मंतणहरं । भणिया मंतिणो 'संपयमेवं ठिए किं कीरउ ?' मंतीहिं भणियं ‘देव! कीरउ सीयासमप्पणं, जेण रामदेवेण सह संधी जुडइ । अवसेसं पुण देवो चेव जाणइ' । तओ चिंतिऊण सुइरमेगग्गचित्तो रावणो बहुरूवविज्जाजायसाहणमई सद्दाविऊण किंकरे भइ 'भो ! सिग्घं कुणह संतिहरे पुप्फाइसामरिंग । तओ तेहिं तहेव काऊण निवेइए, सुईभूओ संतिहरे उवविट्ठो परमकुट्टिमतलंमि गहियपवरक्खमालो दसाणणो बद्धपलियंको ।
तं साहिउमाढत्तो, साइसयं चत्तसयलवावारो । एगग्गमणो होउं, विहिणा बहुरूविणं विज्जं ॥ मंदोयरी वि ताहे, जमदंडं नाम तत्थ पडिहारं । घोसावइ 'नियमत्थो, सव्वो वि जणो दर्द होउ ॥
