________________
[१९२]
वानरवइ ! भामंडल !, चियाओ मम भाउणो य विरएह । वच्चामि सह इमेणं, तुब्भे वि जहिच्छियपुराई' ॥ कयमरणज्झवसायं, रामं नाऊण जंबयंतेणं । 'धीरत्तणं पवज्जह', - भणियं - 'मंचह इमं सोयं ।। विज्जामयसत्थेणं, पहओ लच्छीहरो इमो सामि ! । जीवइ मोहमुवगओ, मा गरुयं कुणह संतावं ॥ चिंतह कमवि उवायं, तुरमाणा एत्थ रयणिमज्झमि । सूरुग्गए अवस्सं, सोमित्ती मरइ निब्भंतं' । एत्थंतरंमि सूरो, अत्थमिओ ते कुणंति तो सत्त । विज्जामयपायर(यारे), वज्जमयकवाडपउलिल्लो(ल्ले) ॥ एवं ते दब्भेयं, विहिऊण भडेहि सिविरपरिवेसं । सोमित्तिं रक्खंता, चिट्ठति उवायसंजुत्ता ॥ मंते तंते जोए, ओसहि-विज्जाओ खेयरा सव्वे । चिट्ठति पता, पउणिज्जइ लक्खणो नेय ॥ चिंतेइ रामणो वि य, 'मरिही जइ लक्खणो कह वि कुमारो । ता नूणं रामाई, मम भाइ-सुए वहिस्संति' ॥ सीया वि निसुणिऊणं, सत्तिपहारेण लक्खणकुमारं । मरणावत्थं झूरइ, अत्ताणं एव विलवंती ।। 'हा हा हयविहियाऽहं, दुहदेहा निम्मिया न उण अन्ना ।
जेण पमोयपयं मे, समीहियं विहडई सव्वं' ॥ इओ य वानरसेन्ने सव्वेसिं नियठाणेसु अच्छमाणाणं पविस्समाणो निरुद्धो भामंडलेण एक्को विज्जाहरो । तेणं भणियं - 'अहं लक्खणकुमारवत्तं निसामिऊण समागओ । ता जइ कज्जं तेण जीविएणं ता दंसेह मम रामएवं' । तओ तेण सतोसं नीओ रामसयासं । विहियं(य)पणामेण भणिओ तेण रामदेवो - 'देव ! जीवइ एसो लक्खणकुमारो विसल्लोदएणं' । 'कहं ?' 'कहेमि, सुम्मउ' -
'ससिमंडलखयर-सुप्पहदेवीणं सुओ अहं चंदमंडलो नाम सुरहिपुराहिवो । अण्णया य वियरमाणो दिट्ठो वइरिएणं सहस्सविजएणं विज्जाहरेण, मेहुणियावइरनिमेण(निमित्तेण?) य पहओ चंडरवाए तेण अहं सत्तीए, निवाडिओ य गयणयलाओ साएयपुरीए महिंदोदए वरुज्जाणे । दिट्ठो य तत्थेव कीलमाणेण भरहनरिंदेण । तेण य आणाविऊण विसल्लाए अहिसेउदगं अभिसिंचाविओ अहयं, जाओ य विसल्लो। तक्खणमेव रूढो सो पहारो । तओ अच्चंतविम्हिएणं पुच्छिओ मए भरहनरिंदो – 'अउव्वो इमस्स विसल्लोदगण्हाणस्स पहावो । ता साहेह किमेयं ?' भरहेण भणियं - 'सुण' -
___'एत्थ अण्णया समागओ गयउराओ विंझो नाम सत्थवाहो । तस्स य अइभारेण हिययं तुट्टिऊण पडिओ पहाणमहिसगो रायपहे । वच्चइ य जणो तस्स सिरे दाऊण चलणं । एवं च सो गरुयउवद्दवेण बहुअकामनिज्जराए मरिऊण सेयंकरपुरसामी वाउकुमारो सुरो जाओ पवणप(पु)त्ताहिहाणो । अवहीए
