________________
[ १८९ ]
सीहनिनायं विज्जं, गारुडविज्जं च लच्छिनिलयस्स । दिव्वत्थभरिए दोण्णि, रहे दोह वि जणाणं ॥ नामेण विज्जुवयणं, देइ गयं लक्खणस्स सो रामस्स वि हल - मुसलं, देइ सुरो परमतोसेण ॥ अग्गेय-पवण- वारुण-पभिईणि य सव्वदिव्वसत्थाई । रामस्स लक्खणस्स य, देइ सुरो जुज्झजयहेउं ॥ एवं च परममहिमं, पत्ता ते दो वि देवनिम्मवियं । देवो वि काउमेवं, पीइं गओ नियं ठाणं ॥ एवं ते दो वि जणा, रहेसु वरकेसरीहिं जुत्ते । सुपरियण-सारहिसंजुएसु चडिऊण वेगेण ॥ पत्ता रणभूमिं तं, तत्तो लच्छीहरस्स दट्ठूण । गारुडमयं रहं तं, गारुडविज्जाए परिकलियं ॥ नट्ठा पण्णगविज्जा, भुयंगरूवा तओ य सुग्गीवो । भामंडलेण सहिओ, भुयंगपासाण छुट्टेउं ॥ उप्पइउं संपत्ता, निययबलं; गरुयजायपरितोसा । नच्वंति वानरवरा, समागए तत्थ तं(ते) दद्धुं ॥ इयएवमाइ एयारिसंमि जुज्झमि वट्टमामि । लच्छीहरो इंदइणा, उच्छ (च्छि ) ज्जइ सरसमूहेहिं ॥ लच्छीहरो वि छिंदइ, तस्स सरे दुगुण-तिगुणबाणेहिं । विहलीकयसत्थं तं, तत्तो पाडेइ धरणीए || सो उण विराहिएणं, लक्खणआणाए तत्थ घेत्तूणं । नियसंदणंमि खित्तो, निरुद्धचेट्ठो निरुस्सासो ॥ रामो वि कुंभयण्णं, जुज्झतं निप्पहं निराणंदं । काऊण सत्थहीणं, भुयंगपासेहिं बंधे ॥ सो बद्धो निच्चेट्ठो, राहववयणेण [झत्ति ] घेत्तूणं । भामंडलेण खित्तो, सहसा नियरहवरुच्छंगे | अण्णे वि वानरेहिं, घणवाहणमाइया महासुहडा । गहिऊण रणे बद्धा, नीया निययंमि सिविरंमि ॥ रामण-विहीसणा वि य, वट्टंते दारुणे महाजुज्झे । तं पभणइ दहवयणो, 'मरिहिसि रे ! अज्ज निब्भंतं ॥ अहवा अज्ज वि न गयं वच्चह तं भूमिगोयरे मुत्तुं । मम भीओ वणवासं, जइ इच्छसि अत्तणो जा (जी) यं' ॥ तं भणइ सच्चसंधी, विहीसणो 'तुज्झ भट्ठमज्जाय ! । न कया वि कुलंगारय ! डोक्करभट्टस्स बीहामि' ॥
-