________________
[१८८]
एत्तो रक्खसनाहो, असेससामंतजोहपरियरिओ । रणसज्जो संजाओ, ढुक्कइ रणरहसगयचित्तो । एवं च ताण दोण्ह वि, बलाणमण्णोन्नसमरसंघट्टो । भुवणच्छेरयभूओ, संजाओ हक्कपोक्काहिं । भामंडलो वि बद्धो, पाडेत्ता मेहवाहणेण रणे । सग्गीवो इंदइणा, हणयंतो कंभयण्णेण ।।। ते जाणिऊण बद्धे, विहीसणो राम-लक्खणे भणइ । 'रावणसुएहिं दोहिं वि, बद्धा भामंडल-सुग्गीवा ॥ जुझंतो हणुयंतो, गहिओ रणमि कुंभयण्णेण । ता तेहिं विणा अम्हं, निस्सारं सव्वबलमेयं ॥ जाव य हण-भामंडल-सग्गीवा रक्खसेहिं घेत्तमिओ । निज्जति न लंकाए, ताव अहं भणह वच्चामि ॥ तुम्हे उण एत्थ ठिया, चिट्ठह सह वानरेहिं सव्वेहिं' । इय भणिए रामेणं, विहीसणो पेसिओ तत्थ ॥ जाव न वच्चइ अज्ज वि, विहीसणो ताव अंगयकुमारो । रक्खससेण्णं गंतुं, गाढं तं हंतुमाढत्तो ॥ हणुओ वि तओ छेत्तुं, उप्पइओ नायपासदढबंधे । तत्तो पवरविमाणे, चडिया हणुयंगयकुमारा ॥ एयंमि अंतरंमी, विहीसणो नियबलेण परियरिओ । पत्तो इंदइपुरओ, रणंगणे पवणवेएणं ।।। नाऊण तं पि पुरओ, समागयं जणयबंधवं कुमरो । इंदइनामा चिंतइ, - 'किमंतरं ताय-एयाणं ?' || एवं च चिंतिऊणं, सुग्गीव-भामंडले गहेऊण । पासनिबद्धे चलिया, इंदइ-णवाणवा(घणवाहणा) दो वि । दट्ठण लक्खणो ते, रामणतणएहिं तत्थ निज्जंता । साहइ रामस्स तओ, – 'सुग्गीवो जणयतणओ य । निजंति इमे सामिय !, गहिऊणं दो वि रक्खसुएहिं । पणंछा(णट्ठा?) एएहिं विणा, अम्हे रामणसयासाओ ॥ नत्थि जियं सव्वेसिं, ता चिंतय ताण छुट्टणोवायं' । रामो वि सुमरिऊणं, भणेइ लच्छीहरं एवं ॥ 'सुर(मह)लोयणं सुरं तं, सुमरह जो साहुजायउवसग्गे । भणिऊण गओ तइया, सुमरेज्जह आवयाकाले' ॥ समरियमेत्तो सो लक्खणेण अवहीए जाणिउं सहसा । पत्तो रामसयासं, तुट्ठो रामस्स सो देइ ॥
