________________
[१८५]
A
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
तत्तो तं दट्ठणं, दहवयणो परमकोवमावण्णो । भणइ – 'पुणो वि एयं, दढबंधणसंगयं कुणह ॥ जाओ सेवाभिरओ, तत्थ वि दूयत्तणेण पट्ठविओ । तं भूमिगोयरेहिं, पुरिसेहिं [अरण्णवासीहिं ?]' ॥ इय एवमाइबहुयं, ज(ज)पंतं रामणं भणइ हणुओ । "तं रे वाऽहमपरिसो, रावण ! भवणंमि को अण्णो ? ॥ अण्णह कह परदारे, होइ मई उत्तिमाण पुरिसाण । मोत्तूण जारजायं, तुल्लो जो तुज्झ चरिएहिं ? || जं पुण मोत्तूण तुमं, राहवसेवारया कवी जाया । कं(को) एत्थ तज्झ दोसो, नज्जइ तेसिं गुणो को धे(वा)? ॥ अण्णं च एत्थ रामो, सलक्खणो वानरेहिं संजुत्तो । तुह सीसे करवत्तं, दाउं लेस्सइ तओ सीयं' ॥ इय भणिओ दुगुणयरं, संकुद्धो रामणो रणपयंडो । पभणइ - 'दुव्वयणनिहिं, एयं दढसंकलाबद्धं । नेउं घरघरेणं, सोइज्जतं जणेण सव्वेण । धिद्धिक्कारोवहयं, पहणह नेउं मसाणंमि' ॥ एवं भणिए पभणइ, मरुतणओ गरुयरोसमावण्णो । 'नाऽहं तुज्झ सुएणं, बद्धो इह नायपासेहिं ।। सयमेव मए अप्पा, बद्धो तुह मणपरिक्खणनिमित्तं । तं नायं अइकुसलो, असब्भवयणेहिं एएहिं ।। संपइ समुप्पयंतं, पेच्छसु जइ कोड्डमत्थि' इइ वोत्तुं । तोडित्तु नागपासे, तडयडसद्देण उप्पइओ ॥ चलणपहारेण तओ, थंभसहस्साउलं मणिविचित्तं । रामणभवणं भग्गं, हणुएण गच्छमाणेणं ॥ पुणरवि लंकानयरिं, विद्दवमाणो नहेण वच्चंतो । तं दंसिउं सीयाएँ, भणिउं मंदोयरिं एवं ॥ 'एसेस सो नहेणं, वच्चइ लंकाउरि दलेऊणं । हणुओ किक्किंधपुरं, तोडियदढनायगुरुपासो' ॥ वच्चंतस्स य सीया, घेत्तुं पुप्फंजलिं नहे खिविउं । भणइ – 'तव सव्वसिद्धी, पुज्जंतु मणोरहा सव्वे' ॥ एवं सो वेएणं, किक्किंधपुरंमि मारुई पत्तो । अब्भुट्ठिओवगूढो, हरिसेणं वानरनिवेण ॥ मोत्तूण तत्थ सेन्नं, सुग्गीवेणं समण्णिओ हणुओ । गच्छइ रामसयासं, पणामपुव्वं च उवविसइ ।