________________
[१८१] सो वि य सिरिउरनयरे, गंतुं वत्तं कहित्तु मी(नी)सेसं । सुग्गीवाएसेणं, हणुयंतं कोक्कए सिग्धं ॥ दूसण-संबुक्काणं, मरणं सोऊणऽणंगसुकुमाला । पिउ-भाउयसोएणं, रोयइ हणुयस्स भज्ज त्ति ॥ तारा-सुग्गीवाणं, धीया पुण पउमरागिया नाम । कुणइ पमोयाणंदं, भज्जा हणुयस्स तं सोउं ॥ तत्तो सबलसमेओ, हणुयंतो दूयवयणपरितुट्ठो । पत्तो किक्किंधिपुरं, उवविट्ठो नमियसुग्गीवो ॥ तत्तो तं घेत्तूणं, सुग्गीवो जाइ रामपासंमि । तत्थ वि सो उवविठ्ठो, कयकिच्चो लक्खणाईणं ॥ अन्ने वि वानरभडा, परिवाडीए सुसंठिया सव्वे । उवविट्ठाण य पभणइ, रामं तोसेण हणुयंतो ॥ 'सुग्गीवाई सव्वे, देव ! तए गुणगणेहिं संगहिया । तो काऊण पसायं, जमहं साहेमि तं भणसु' ॥ सुग्गीवाई सव्वे, तत्तो जंपंति - ‘हणुय ! सीयाए । सुद्धी उवलहियव्वा, सा य न तं मोत्तुमन्नेणं ।। काउं सक्कइ'; तत्तो, सोउमिणं तत्थ भणइ हणुयंतो । "किं एत्थ वियप्पेणं, मोक्कल्लह जेण जामि'त्ति । इय भणिए तं रामो, 'पभणइ - सिग्घं पुणो नियत्तेज्जा । सीयं दट्ठण तहा, कहियव्वा मज्झ वत्त'त्ति । 'पच्चयकरणनिमित्तं, एयं मम अंगुलेयगं तीए । दायव्वं तीए वि य, चूडामणिरयणमाणेज्जा' ॥ 'जं आणवेइ देवो', पणमइ भणिऊण मारुई रामं ।।
‘एत्थेव चिट्ठियव्वं, तुब्भेहिं जावऽहं पत्तो' ॥ तओ सपरियणो हणुयंतो विमाणारूढो चलिओ लंकाए । वच्चंतेण य कह वि हे?ओ पलोयंतेण दिटुं मायामहस्स महिंदनयरं । तं च दट्ठण 'नीसारिया ममाऽणेण निरवराहा जणणि'त्ति संभरियवेरो रणकरणथमप्फालावेइ गहिरतूराई ।।
सुणिउं महिंदराया, विनिग्गओ परं बलं समायायं । जुझं च संपलग्गं, अवरोप्परमज्झजुवाण(माउहजुयाण?) ।। भग्गे महिंदसेन्ने, पसन्नकित्ती सुओ समावडिओ । सह मारुइणाऽऽउज्झे, सो गहिओ भग्ग रह-चावो ।। तत्तो महिंदराया, हणुएण नितिऊण संगहिओ । पायवडणुट्टिएण य, भणिओ - 'मायामह ! खमेह' ॥
