Page Text
________________
[१६८]
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
पव्वइओ । कालक्कमेण य सूरित्तणं पत्तो पंचसयसीसपरिवारो य भयवंतमापुच्छिय कुंभकारकडं नयरं पुरंदरजसापरियणसंबोहणत्थं पट्ठिओ । भयवया भणियं – 'मारणंतिओ ते उवसग्गो तत्थ होहिइ' । पुणरवि पुच्छियं – 'तत्थ आराहया न वा ?' भयवया भणियं – 'तुमं मोत्तुं सव्वे आराहया' । तओ 'जइ पंचण्ह सयाणं आराहणा तो किण्ण पत्तं गए[ण]'त्ति चिंतिय पट्ठिओ । पत्तो य कालक्कमेणं ।
___ इओ य पालएते(ण) व(ब) भणेणं तं पुराणयमणुसयं वहंतेण तस्सागमणं सुणेत्ता साहुट्ठाणपाउग्गेसु उज्जाणेसु सव्वत्थ पच्छण्णपुरुसेहिं आउहाणि भूमीसु निक्खणावियाणि । तओ समोसरिओ उज्जाणे । निग्गओ दंडई सह नागरलोएण वंदणत्थं । भगवया वि कया धम्मदेसणा । आणंदिया बहवे पाणिणो । तओ खंदगायरियगुणरंजिओ पविठ्ठो राया नयरं । भणिओ य पालगेण रहसि दंडई - 'भो ! मए सुविनिच्छियं कयं जहा एस खंदगो पासंडिगो नियायारे परिभग्गो, एए सहस्सजोहिणो पुरिसे सहाइणो काउं रज्जमभिलसंतो तुह वावायणत्थं इहाऽऽगओ । जइ तुज्झ संसओ ता एए साहुणो ओसारिऊण उज्जाणाओ एएसिं भूमिगोविए आउहे निहालेहि' । तओ तहेव कराविए द?ण आउहाणि, जुत्ताजुत्तमवियारिऊण राइणा चिंतियं – 'एवमेयं, न संदेहो' । भणियं च – 'एएसिं तुमं चेव जं जाणसि तं करेहि' । तेण चिंतियं - 'सिद्धिं गयं मे कज्जं जहिच्छियं' ।
तओ तेणुज्जाणे जंतं कराविऊण घाणयं मंडावियं । तत्थ य पेच्छमाणस्स खंदगसूरिणो पुरओ एक्केक्कं साहुं पीलावेइ । एवं च महोवसग्गे खंदगायरिओ धम्मकहापुव्वगं सव्वेसिं पच्चक्खाणं देइ । एगं च खुड्डगं पच्चक्खाणुज्जयं पेच्छिय भणियमणुकंपाए आयरिएण – 'भो भो ! पालग ! मं ताव वावाएहि, पच्छा एयं' । तओ खुड्डगस्सोवरि दढं नेहो त्ति नाऊण विवरीययाए सुइरं कयत्थिय पेच्छंतस्सेव सूरिणो माणसदुक्खजणणत्थं वावाइओ खुड्डगो । सव्वे य ते केवलनाणमुप्पाडिय पत्ता मोक्खं । एत्थंतरंमि य कयपच्चक्खाणो खंदगसूरी कस्स वि वयणमेत्तेणाऽवि साहारमपेच्छमाणो संजायगुरुरोसो ‘जणवयस्सेमस्स वहत्थं होज्जामि'त्ति नियाणं करेइ । तओ पीलिओ समाणो अग्गिकुमारो देवो जाओ त्ति ।
इओ य पुरंदरजसादेवीए रण्णा दिण्णं कंबलरयणं आसि । तं च तीए सूरिणो दिण्णं । तेणाऽवि फाडित्ता निसेज्जा-रयहरणे कया । तं च रुहिरालुं सबाहु-हत्थबुद्धीए सउलिया घेत्तुमुप्पइया । तीए य नेंतीए कह वि ल्हसियं तं पडियं पुरंदरजसाए पुरओ । तीए वि कंबलरयणेण नाऊण साहुविवत्तिं भणिओ भत्ता - 'हा पाव ! किमेयं तए विलसियं ?' तओ सा सोगनिब्भरा सासणदेवयाए नीया मुणिसुव्वयसामिसयासे पव्वइया ।
खंदगकुमारदेवेण वि पउत्तावहिणा संजायमहामरिसेण सह दंडकि-पालगाइ-लोगेण दड्डो सो सव्वो वि कुंभकारकडपुरदेसो । जाया(यं) च तक्कालाओ दंडगारण्णमिदं । सो य दंडगी राया तेण दड्ढो हिंडिऊण संसारमिमंमि दंडगारण्णे एसो गंधो नाम पंखी जाओ त्ति । खंदयकुमारो त्ति गयं ॥
___ एसो य गंधपक्खी कम्मवसओ जाओ महारोगी । संपयं पुण दट्ठणऽम्हे सं[जाय]जाईसरणो समागंतुं निवडिओ चलणेसु । फिट्टो य व(त)वड्डसाहुचरणफरिसणेणेयस्स सव्वो वि रोगो । तओ उल्लुहिया पहाणपंखा । रयणपुंजाणुकारी य नीसरिओ सीसंमि जडासंघाओ' ।
तओ सोउमिमं आणंदिओ गंधसउणी पुणो वि पडिओ तिगुत्तचलणेसु । तेणाऽवि धम्मं कहेत्ता जीवघाय-मंसाहार-राई(इ)भोयणाणं नियमं दाऊण कओ सो सावगो । तओ भणिया राम-लक्खण-सीया
| SR No. | 009889 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 469 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 2 MB |