________________
[१५९] नत्थि पावं जं न समायरामि । अण्णया य गहिओ खत्तमुहे पविसमाणो रायपुरिसेहिं । निवेइओ राइणो । तेणाऽवि खमियबहुवारावराहेण भणियं – 'भिन्नह सूलियाए । न एस पावकम्मो विरमइ चोरियकरणाओ। तओ अहं खंधारोवियसूलो कयकणवीरमालाहरणो भमाडिउं तिय-चउक्क-चच्चरेसुं नीओ मसाणभूमीए। दिवो य दीणवयणो सावगवणिणा । दाऊण य अत्थजायं मुयाविओ, भणिओ य - ‘मा एवं पुणो करेज्जसु' । तओ अहं तस्स उवरोहेण परिच्चइऊण तं देसं परिभममाणो समागओ इमं पल्लिं' ।
'एत्थ य वसमाणो भिल्लेहिं कयकागाहिहाणो दारुणकूरकम्मत्तणओ ठाविओ मेच्छाहिवई । एत्थ य ठिओ लूडेमि गाम-नयर-विसए । आणेमि गोहणाईयं हठेण वसिमाओ । गेण्हामि नरवरिंदे वि बंदं । न को वि मम समत्थो रणे आसि इत्तियं जाव कालं । तुम्हं पुण देव ! दंसणमेत्तं पि सोढुमसमत्थो । ता सिद्धो आएसयारी । भणह, किं करेमि ?'
रामेण भणियं – 'जइ एवं ता समाणित्ता मुयह वालिखिल्लं' । तेणाऽवि 'महापसाओ'त्ति काऊणाऽऽणाविओ तत्थेव वालिखिल्लो । तओ राम समक्खं सम्माणित्ता मुक्को मेच्छाहिवेण वालिखिल्लो । रामेणाऽवि कयप्पणामो सह मेच्छाहिवेण वालिखिल्लो पेसिओ नियं कूवचंदनामनयरं । पविट्ठो य सो तत्थ महाविभूईए । आणंदिओ परियणेणं । दिट्ठा य सा तेण कल्लाणमालिणी धूया । साहिओ य परोप्परं रामलक्खणसमागमवइयरो । काओ वि कयकिच्चो पेसिओ नियपल्लिं वालिखिल्लेणं ति ॥
तओ राम-लक्खणा लंघिउं विंझाडविं पत्ता वियडं नाम देसं । तत्थ वि उत्तरिउं ताविं महानइं कमेण लंघिऊण य तं देसं पत्ता देसंतिमं [अरुणग्गामं] नाम गामं । तत्थ य नाऊण पिवासाभिभूयं सीयं पविट्ठा कविलनामस्स अग्गिहोत्तियबंभणस्स गिहे । पाइया तस्स सुसम्माहिहाणाए बंभणीए सीयलं सलिलं । उवविट्ठाण य समागओ कविलो । सो य पयईए चेव विरूवसिरोमणी महादुट्ठो य । ते दटुं क(कु)विओ तं बंभणिं भणइ – 'किमेयाणं मलमलिणकप्पडियाणं घरे पवेसो दिन्नो ? जओ सव्वं पि मम घरमेएहिं असुईकयं । ता नीसरह सिग्धं । किमज्ज वि मम लोयणाणं पुरओ चिट्ठह ?'
एवं तं सवमाणं सीया दट्टण भणइ – 'वरतरयं सो होज्ज विंड(झ?)वासो जत्थेरिसदुम्म(म्मु)हो नत्थि' । 'अवि य -
मत्थइ तरुवरु करि धणुहु धणिय न मेल्हइ पासु ।
कन्नि न पइसइ खलुवयणु सुहउ पुलिदह वासु ॥' गाढं च सोऊण कविलस्स कलयलं समागओ सव्वो वि गामजणो । तेण य वारिज्जमाणो वि जाव न थक्कइ कविलो ताव लक्खणेणं संजायरोसेण वंकछप्परपाएसु घेत्तुमहोमुहो घिसिणियाए कड्डिऊमाढत्तो । तओ रामेण भणियं - 'लक्खण !
बालित्थी-पसुवग्गं, समणं गो-माहणं विमुक्कत्थं ।
वुड्ढे पिसायगहियं, मा हणसु कयावराहं पि' । तओ लक्खणेण मुक्के कविले पुणो वि पयट्टा । पंथे वच्चंताण य समागओ पाउसकालो । तओ दूमिज्जंता जलधाराहिं गया बहलपत्तो(त्ते) एगंमि वडे । ठिया य तस्स हेट्ठओ । तओ भणियं रामेण - 'अहो सोहणो एस वडपायवो । इमं च आसयविहणं महारन्नं । ता चिट्ठामो एत्थेव जाव वोलेइ