________________
[१५४]
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNA
अहं पुण पडिहारो, सत्तुघणो छत्त-चामरधरो । ता मा विलंबेह, कुणह एयं तायवयणेणं' । एत्थंतरंमि य भणियं केगईए – 'पुत्त रामएव ! जहा भरहेण तुम्हं संपयमावेइयं तहा जुत्तं सव्वं ।
वियप्पो । ता काऊण जणणीए अणग्गहं विहिऊण भरहपसायं अणयत्तिऊण पिउणो वयणं नियत्तेह होऊण पसण्णमणा । अण्णं च - महिलासहावचवलाएऽदीहपेहिणीए सढाए मायाबहुलाए जं किंचि ववहरियं मए तुम्हं पडिकूलं तं सव्वं खमिज्जउ विहिऊण गुरुपसायं'ति भणिऊण सअंसुवाया निवडमाणी चलणेसु उद्धरिया रामदेवेण गहिऊण दोहि वि करेहिं उत्तिमंगे । भणियमणेण – 'अंबे ! महाकुलप्पसूयाणं खत्तियाण किं कया वि हवइ अलियवायत्तणं ? जं मए भरहस्स अणुन्नायं रज्जं, न तं हवइ अण्णहा । ता न किंचि वत्तव्वं'ति ।
तओ रामेण सामंतजणेण य तत्थेव ठिएण अहिसित्तो रज्जे भरहो । कओ सव्वेहि तस्स पणामो पउमाइएहिं । तओ नियत्तिऊण केगई आलिंगिऊण भरहं संभासेऊण सव्वसामंते सह सीयाए संपत्थिया दक्खिणावहं । वच्चंति अणवरयपयाणएहिं । भरहो वि नियत्तिऊण गओ साएयपुरं । तओ दसरहण समप्पियसयलरज्जंगो भरहो रज्जमणुपालइ त्ति । दसरहो वि राम-लक्खणविओयसंजायगरुयसंवेगो बहुपरिवारो सच्चभूइसूरिसगासे महाविभूईए निक्खंतो त्ति ।।
इओ य ते राम-लक्खणा सीयाए समेया वच्चमाणा चित्तकूडं नाम पव्वयं वोलित्ता पत्ता अवंतीदेसं। तस्स य देसस्स एक्कपएसेण अहिणवुव्वसिएणं वच्चंता भणंति - 'अहो ! कस्स वि भएणुव्वसिओ संपयमेवेसो देसो' । तओ भणिउं(यं) सीयाए – 'सामि ! समविहुराऽहं जाया, न सक्केमि संपयं(पयं) पि गंतुं' । तओ मग्गासण्णा(ण्ण)वत्तिणं वडपायवमेक्कं दट्टण तस्स हेट्ठओ वीसमिउमारद्धा ।
चिट्ठमाणेहिं य तत्थ दूरमग्गगामी दिट्ठो एक्को पुरिसो । सो य रामवयणेण हक्कारिओ लक्खणेण, समागओ य पणिवइउमुवविट्ठो पुरओ । तओ भणिओ रामेण - ‘भद्द ! किमेसो देसो समुव्वसिओ ? कत्थ वा तुमं चलिओ ?' तेण भणियं – 'सामि ! सुम्मउ । अत्थि इह देसे उज्जेणी नाम नयरी । तत्थ सीहोयरो नाम राया । तस्स दासतुर(दसउर)सामी वज्जयन्नो नाम सामंतो । तेण य कयाइ पारद्धिं गएण वणम्मि दिट्ठो काउस्सग्गत्थो पीइवद्धणो नाम साहू । भणिओ य – “किमेत्थ रण्णे ठिओ अच्छसि?" साहुणा भणियं - "आयहियटुं" । वज्जयण्णेण भणियं – “किमेयावत्थस्सिमंमि रन्ने खाणपाणाइरहियस्स तुहाऽऽयहियं संपज्जिस्सइ ?" साहुणा वि जोग्गो त्ति कलिऊण कहिओ तस्स देवगुरुपसायसंजणिओ संतोससारो विसेसओ धम्मो । तेणाऽवि तं सोउं संजायसावयधम्मेणं तस्सेव पुरओ गहिओ नियमो जहा - "भगवं ! देव-गुरू पमोत्तूणं नऽण्णस्स मए जावज्जीवं नमियव्वं" । तओ साहुं वंदित्ता समागओ दसपुरं' । ___‘एवं च सावयत्तणं परिपालयंतेण चिंतियं वज्जयण्णेण – 'देव-गुरुविरहियस्स तस्स मए कयपणामनियमेण कहं सीहोयरस्स विणओ पउंजियव्वो ?' अओ कराविया निययंगुत्थणगे रयणमया मुणिसुव्वयजिणपडिमा । तं च पडिमं निवेसिउं उत्तिमंगे जिणपणामपुरस्सरं कुणइ सीहोयरस्स विणयकम्मं । एवं वच्चइ कालो' ।
'अण्णया य कस्स वि सयासाओ वियाणिउं इमं वइयरं रुट्ठो वज्जयन्नस्स सीहोयरराया । एत्थंतरंमि य समागओ एक्को पुरिसो साहइ सीहोयरसमुत्थं सव्वं कोवकारणं वज्जयन्नस्स । तओ भणिओ वज्जयण्णेण