________________
[१४७]
तओ दट्ठण रामदेवस्स निरुवमं गुणनियरं जणओ जाव किल तस्स दाही सीयं ताव सीयाए पवररूवं जणाओ निसामिऊण भममाणो म(मि)हिलाए समागओ नारयरिसी । पविट्ठो य सो सीयाभवणं । तं च जडामउडधारिणं पिंगलभासुरकेसकलावं दीहरनहं बीभस्सं(च्छं) पेच्छित्तु भयवेविरंगी गुरुसद्देण रसंती धाविऊण पविठ्ठा भवणोदरं सीया । धाहावियं सेसपरियणेणं । तओ रायपुरिसेहिं कइत्थिज्जंतो नारओ कहमवि छुट्टिऊण पलाणो । गओ य वेएण वेयड्डनगं । तत्थ य पत्तो चिंतेइ जहा – 'एयं पावं सीयं मम कयत्थ[ण]कारियं पाडेमि महावसणसमुद्दे' ।
सत्थीहूएण य लिहिउं सीयारूवं पडे पयंसियं भामंडलस्स । दट्ठण य तमणोवमं सो संजायगाढाणुरागो सरीरेण सि(खि)ज्जिउं पयत्तो । पिउणा य तं तहावत्थागयं दट्ठण पुच्छिया तव्वयंसा । तेहि वि सिट्ठो पडदंसणवुत्तंतो । तओ गवेसाविओ नारओ । दिट्ठो य परमविणएण आणिऊण रायगिहे दिन्नासणोवविट्ठो य पुच्छिओ गरुयविणएण । तेण वि साहियं जहा – म(मि)हिलाए जणय-विदेहीणं धूया एसा सीयाहिहाणा परमरूवसंगया । न इमीए संपुण्णरूवं लिहिउं को वि समत्थो । तहा वि तुम्हं सिणेहेण मए, जइ किर सुंदरं कण्णारयणं सुंदरे कुले वीससइ त्ति - मईए किंचिदालिहिऊण दरिसिया भामंडलस्सेसा । सेसं तुमं जाणसि' त्ति ।
तओ गओ नारओ | चंदगइणा वि - 'मा पत्त ! विचित्तो होहि, जओ अवस्सं म(व)रेमि तह निमित्तमिमं कण्णगं'ति वोत्तं पेसिओ चवलगई नाम विज्जाहरो मिहिलानगरीए । भणिओ : 'जणयमवहरिऊणिह रयणीए आणेहि' । तेणाऽवि जहा को वि न जाणइ तहा तुरियमाणीओ जणओ । भणिओ चंदगइणा संमाणिऊण गाढं जहा -
_ 'सीयं निययदुहियं, पयच्छ मम पुत्तस्स भामंडलस्स' । जणएण वि ‘सा उ विगप्पिया मए रामदेवस्स दसरहसुयस्स । अओ न पयच्छामि अवरस्स कस्स वि । ता मा एत्थ वि(व)इयरे कुणसु अइगाहंति भणिए भणियं चंदगइणा – 'नेहनिमित्तं कुलक्कमागयमज्जायपालणत्थं चेहाऽऽणेत्तु तुममम्हेहिं मग्गिओ कण्णगं । अन्नहा अवहरणाइपओगेहिं पि समत्था तं परिणेउं अम्हे । संपयं पुण जइ रामदेवस्स सा तए उवकाप्पिया, ता सो अम्हे जिणिऊण परिणेउ । कहं ? - इमं वज्जावत्तं नाम धणहं देवयापरिग्गहिउं(अं), जं देवा वि असमत्था आरोविउं. भविस्सबलदेव-वासदेवनिमित्तं देवयानिओएण अम्हं पुरिसपरंपराए रक्खिज्जइ । इमंमि य आरोविए विज्जिया अम्हे हवामो त्ति सो तं परिणेउ न उण अण्णहा' ।
इच्छाविओ य इमं ध(ब)लायारेण तेण जणओ । समागया य सवज्जावत्ता तीए चेव रयणीए म(मि)हिलापुरवरीए चंदगइ-भामंडलपमुहा सव्वे वि खेयरवरा । आवासिया य नयरिबाहिरियाए । मुक्को य जणओ निययसयणीए नेउं । सिट्ठो अणेण सव्वो सो विदेहीए स(सी)याजणणीए गमणागमणधणुहपज्जतो वइयरो । तओ सोउमेयं विदेही मुच्छिया । पुणो लद्धचेयणा विलविउं पयत्ता – “किं मज्झ पुत्तहरणेणं विही न संतुट्ठो जेण सीयाहरणे वि समुज्जओ ?' एवं च विलवंती भणिया जणएणं - 'पिए ! मुंच विसायं । जओ सव्वा वि कम्मायत्ता परिणइ'त्ति ।
तओ पहायाए रयणीए पउणीकराविया जणएण धणुहभूमी । बंधाविया पवरमंचा । हक्काराविया सव्वे वि नरवसहा सीयासयंवरणनिमित्तं । निवेसियं च तं वज्जावत्तं महाधणुहं रंगभूमिमज्झे । उवविठ्ठा य सव्वे वि समागंतुं तत्थ नरनाहा ।