________________
[ १४५ ]
चोएह(हि) रहतुरंगमे सम्मुहमेयाणं हरिवाहणपमुहाणं सव्वेसिं एक्कमेक्काणं' । चोइओ य तीए तहा दसरहरहो ऊ(ज)हा परिवाडीए सव्वे वि रिउरहा दसरहविक्खित्ता नट्ठा दिसि (सो) दिसिं । तओ सारहित्तणतोसिएण दसरहेण भणिया केगई – 'वरं वरेहि' । तीए भणियं – 'तुम्हं चेव सयासे ताव चिट्ठउ' । तओ परिन्नाओ ससुरेहिं तं परिणि(णी)ओ समागओ अओज्झापुरिं सह केगईए । जणयराया वि गओ नियनयरिं ति ।
इओ य अवराइया दसरहपढमभज्जा गर्य - सीहं - रैवि - सैसिसुमिणसूइयं पउमदलत्थं पउमं नाम पुत्तं पसूया । एसो य रामो नाम लोए पसिद्धिं गओ । तओ दसरहभज्जाए सुमित्ताए वि गये - सीहे - रैविससि-"सिहि-समुद्दै-लच्छि(च्छी) सुमिणसूइओ जाओ बारसवरिससहस्साऊ नीलवन्नो नारायणो नाम पुत्तो । एसो य लक्खणो नाम लोए पसिद्धो । वद्धं (ड्डुं ) ता य सह कलाकलावेण राम-लक्खणा सोलस धणूसिया संपन्ना । केगई वि कमेण भरह - सत्तुघणनामगं (गे) [पुत्ते] पसूया । ते वि वद्धि(ड्डि)उं पयत्त त्ति ।
रामस्स सयंवरा भज्जा जाया सीय त्ति सीयाकहा भण्णइ
इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे दारुग्गामे वसुभूई नाम बंभणो । तस्स अणुकोसा नाम भज्जा । ती अइभूई नाम पुत्तो । तस्स सरसा नाम भज्जा । सा इ (य) कयाइ संजायाणुरागेण कयाणनामे बंभणेणाऽवहरिया । अइभूई वि तं गवेसमाणो पुहई हिंडिउमाढत्तो । वसुभूई वि सहाऽणुकोसाए निग्गओ सुय-सुण्हागवेसणत्थं । अदि[ट्ठे]सु य तेसु कत्थ वि भममाणेण साइसयं साहुं दट्ठण निव्वेएण सुयधम्मो पव्वइओ [वसुभूई] । अणुकोसा वि तेणेव साहुणा पव्वावित्ता समप्पिया कमलसिरीए अज्जाए । ओ कालं काउं दो वि गया सोहम्मे । तओ चुओ वसुभूई देवो इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे वेयड्ढपव्वए रहनेउरचक्कवालपुरे चंदगई नाम विज्जाहरराया जाओ । अणुकोसा देवी वि सोहम्माओ चविऊण तस्सेव चंदगइस्स पुप्फवई नाम भज्जा जाय त्ति ।
सरसा वि दट्ठ(डु)मज्जाओ जायसंवेगा निक्खंतुमीसाणे देवी जाया । अइभूई वि सरसावतो अट्टज्झाणो(णा)ओ संसारमणुहिंडित्ता कयाइ जाओ हंसपोओ । सो वि कह वि सेणेणं खज्जमाणो [पडिओ] साहुसयासे । तेणाऽवि तस्स कंठगयपाणस्स दिण्णो नमोक्कारो । तप्पभावेण य मरिउं दसवरिससहस्साऊ जाओ किण्णरदेवो । तओ चुओ वियंभपुरे पयाससीहस्स रण्णो परावलीए भज्जाए जाओ कुंडलमंडिओ
नाम ।
कयाणो वि भोगासत्तो संसारं हिंडिऊण चक्कपुरे नयरे उवरोहियपुत्तो पिंगलो नाम जाओ । सो य चक्कद्धयस्स रण्णो मणसुंदरीए भज्जाए अय (इ) सुंदरी नाम धीया । तीए सह लेहसालाए पढिउमाढत्तो । तओ एगत्थनिवासेणं जाए परोप्परमणुरागे छलेणाऽइसुंदरीं (रिं) घेत्तूण दूरट्ठियत्तणओ गओ वियंभं नाम नगरं । तत्थ य सयलविज्झा (न्ना) णविवज्जिओ कट्ठाइविक्कएणं जीविउमाढत्तो । सा वि अइसुंदरी कयाइ दिट्ठा कुंडलमंडियकुमारेणं । जाओ परोप्परमणुराओ । तओ सो त्तु (तं) घेत्तुं नरवइभएणं दुग्ग [म] मेगं पएसं गंतूण पल्लिं निवेसित्ता ठिओ ।
पिंगलगो वि अइसुंदरिमपेच्छंतो गहगहिओ इव परिभममाणो महीए, दट्ठूण अज्जगुत्तं नाम सूरिं सुयधम्मो निव्वेयेणं पव्व [इ]ओ, परं कह विन मुक्को अइसुंदरीए उवरि पडिबंधो ।
सो वि कुंडलमंडिओ विसमपल्लिसमस्सिओ ल्लट्ठेइ (लूडेइ) दसरहदेसं । तओ नरवइआणाए