________________
[ १४४ ]
दिण्णा य जंभगेहिं, विज्जा आगासगामिणी तस्स । सो तीए पहावेणं, माणुसलोयं भमइ सव्वं ॥ मायाऽवि जत्थ मुक्कं, तत्थाऽपेच्छित्तु तं सयं कुम्मी । चिंतइ 'पुत्थ(व्व)कयाणं, फलाण भाई जणो सव्वो' ॥ इय चिंतिऊण तत्तो, गंतुं वसिमंमि यंपुमालीए (इंदमालाए ? ) । मय (गण) हरियाए सयासे, पत्थ (व्व) इया कुणइ तवचरणं ॥ तप्पुत्तो य पसिद्धो, सो देवरिसित्ति नारओ नाम । लंकाओ अवयरिओ, साएयपुरंमि गयणेणं ॥
तत्थ य समागओ नारयरिसी, पणमिऊण पुच्छिओ दसरहेणं 'भयवं ! कुओ तुम्हागमणं ?' नारएण भणियं - 'पुव्वविदेहे पुंडरिगिणीपुरवरीए सीमंधरस्स जिणवरस्स निक्खमणमहिमं निसामिऊण गओ आसि । निव(व्व)त्तियाए य देवेहिं निक्खमणमहिमाए वंदिऊण मेरुजिणहरचेइयाई समागओ रक्खसदीवे तिकूडसिहरट्ठियसंतिहरचेइयं वंदणत्थं । तं च वंदित्ता लंकापुरीगएणं निसुयं मए रावणपुच्छिएणं नेमित्तिएणं साहिज्जमाणं, जहा - "किल रामणस्स मरणं दसरहभविस्ससुयसयासाओ जणयधूयानिमित्ते भविस्सइ" । तेण य निउत्तो तुम्ह मारणत्थं विहीसणो जाव किल सुओववत्ती न हवइ ति । इमेण वइयरेण तुम्हं सम्मदि(द्दि)ट्ठीणं एक्कधम्मपक्खवाएण कहणत्थं सिग्घयरमहमागओ' ।
—
तं च सोउं पूइत्ता विसज्जिओ नारओ । निग्घ (ग्ग)ओ य देसयत्ताए दसरहो मंतीण समप्पिऊण तं नियरज्जं । मंतीहिं करावियं सत्ततलपासाओवरि संठियं संधयारप्पए से लेप्पमईयं सव्वंगपडिपुण्णं दसरहरूवं । जणयस्स वि सिट्ठे इमं चेव कयं मंतियणेण । ते य विनिग्गया दो वि भग्गं (मं) ति महीयले ।
इओ य विहीसणेण समागंतूण तं सागेयपुरं अंधयारे छिन्नं कित्तिमदसरहस्स खग्गेणुत्तिमंगं । जाओ कलयो । परुण्णं अंतेउरं । दुक्खिया मंतिणो । पहाविया चाउद्दिसिं पि वइरिमारणत्थं अंगरक्खिया समत्ता(ससामंता)। कयं मयकरणिज्जं । विहीसणो वि तं मयं वियाणिऊण गणय ( यण) त्थो न गओ जणयमारणत्थं । गओ नियत्तिऊण लंकापुरिं ति ।
ते व विहिनिओ [ए]ण दसरह - जणया भममाणा कह वि मिलिऊण गया उत्तरावहं । निसुयं च तेहिं कोउगं, जहा – ‘मंगलपुरे सुहमइस्स नरवइणो पुहइसिरीए भारियाए धूयाए केगईए बाहत्तरिकलाकलावकुसलाए सयंवरामंडवे सयलनरीसरसमागमो । तओ ते वि तत्थेव गया । उवविट्ठा य हरिवाहणपमुहनरीसराण मज्झे मंचे ।
सा वि कन्नगा सव्वालंकारभूसियसरीरा महाविभूईए लीलाए परिसक्कमाणी ओइण्णा तं सयंवरामंडवं । दंसिया य पडिहारीए सव्वे वि ते नरवरवसहा । निरिक्खिया य तीए वि अणिमिसनयणेहिं । दसरहं जायाणुरायाए समारोविया तस्स खंधराए सयं विरइया सयंवरा कुसुममाला । तओ पलोइओ सो सव्वनरवरेहिं | अउव्वं च दट्ठूण भणियं हरिवाहणेण 'न एयस्स नज्जइ कुलाईयं किंचि उत्थाणविसेसं ।
ता अवहरह कण्णगं' ।
-
इमंमि य भणिए संखुद्धा सव्वे वि नरवरा सन्नज्झिउं समाढत्ता । दठ्ठे च ते एवं संखुद्धे सुहमई वि सन्नद्धो सपरियणो सह दसरहेण । उट्ठिया केगई दसरहस्स सारहित्तणेण । भणिया य तेण
'पिययमे !
-