________________
[१२३]
दिट्ठा । तीए वि सो दिट्ठो । जाए य परोप्परमणुराए छलेण हरिउं सा तेण परिणीया । इमं च जाणिऊण दससिरो रुट्ठो चलिओ खरदूसणस्सुवरिं । तओ चलणेसु निवडिऊण भणिओ मंदोदरीए – 'देव ! कन्नाओ अवस्सं कस्सइ दायव्वाओ । जइ पुण सयं चेव वरुव्वणं पडिगाहिति ता न किंचि सप्पुरिसेण वत्तव्वं । परिणीया य सा तेण । अण्णं च, सो वि पहाणपुरिसो जओ आइच्चरयस्स सुयं चंदोयरं नाम सिद्धोहेओ(निद्धाडिउं) पायाललंकाए तुम्ह भएण गंतुं पविट्ठो । तत्थ य दुग्गबलेण न किं पि तस्स विप्पियं काउं तीरइ । ता सव्वहा विरमउ देवो इमाओ वय(इ)राओ' । एवं च तीए भणिओ कुंभयण्णविभीसणवयणेहिं य नियत्तो खरदूसणस्सुवरिं वइराणुबंधाणु(उ) त्ति ।।
चंदोयरो वि पायाललंकाओ नीसारिओ कालगओ य । (त)स्स य भज्जा अणुराहा नाम सोएण पविठ्ठा महाडवीए । सा य गब्भवई मणिकंतगिरिनिगुंजे पविसिऊणं वियाया । जाओ य तीए पुत्तो विराहियनामगो । संपत्तजोव्वणो य सुरूवो कया(ला)कुसलो सव्वत्थाखलिपयसरो हिंडइ त्ति ।
इओ य दससिरेण सुणिऊणुन्न(ग्ग)पयावं वालिं वानरिंदं पेसिओ दूओ, भणावियं च - 'तुह पिउ-पियामहाईया वि मह [पिउमाईणं] सेवं पडिवण्णा । जइ रज्जेण कज्जं ता तुमं पि सिग्घमागच्छसु' । सोउमेवं कुविएण वालिणा नीसारिओ दूओ । तेणाऽवि गाढमागंतुं चडाविओ दससिरो । सो वि दूयवयणाणंतरममीरसेण(ममरिसेण) सयलरक्खसभडसमेओ समागओ वालिनरिंदस्सुवरि । वालिनरिंदो पुण सबलवाहणो सम्मुहमागओ वि दससिरस्स नियमंतीहिंतो जुज्झिउमलभमाणो तत्थेव सुग्गीवस्स रज्जं दाउं निक्खंतो । सुग्गीवो वि सिरिप्पभं नाम नियभगिणिं दाऊण दससिरस्स कयसंधाणो किक्किंधिपुरे राया जाओ त्ति ।
एत्थंतरंमि य निच्चालोए पुरे निच्चालोयस्स विज्जाहररायस्स सिरीदेवीए रयणावली नाम धीया। तीए य विवाहणनिमित्तं पुप्फगविमाणारूढो चलिओ दससिरो । तं च पुप्फगविमाणमट्ठावयनगोवरि खलियं दट्ठण पुच्छिओ दससिरेण मारीई नाम नेमित्तिओ - 'किमेयं न वच्चइ ?' जा तेण वि जाणिऊण भणियं – 'कोइ महातवस्सी हेट्ठओ चिट्ठइ' त्ति । तओ सोउमेवमुत्तरिओ दससिरो, वंदियाओ य तत्थोसभाइ-जिणिंदपडिमाओ । तओ गवसंतेण तप्पएसे काउस्सग्गट्ठिओ दिट्ठो वालिमुणी । तं च दटुं सुमरियपुव्ववेरो दससिरो भणइ – 'रे रे दुट्ठ ! निल्लज्ज ! साहुविडंबग ! मम विमाणमज्ज वि तुमं वच्चंतं रोहसि ? ता पेस(च्छ) संपयं जं करेमि' । तओ 'सपव्वयमिममुप्पाडिऊण समुद्दे पक्खिवामि'त्ति चिंतिऊण गओ पव्वयमूलं । उप्पाडिओ सहस त्ति अट्ठावओ । हलहलियाई जिणभवणाई । तओ परमावहीए नाऊण वालिणा तत्थ साहुणा एवं अट्ठावयउद्धरणं विज्जाहिं कयं दसमुहेण,
'हा ! मम कएण एसो, भरहनिउत्ताण चेइयहराणं । होही धुवं विणासो, बहुजीवखएण संजुत्तो ॥ ता जीवरक्खणटुं, जिणभवणविणासरक्खणटुं च । रागद्देसेहिं विणा, करेमि रक्खं गिरिवरस्स ॥ कुणमाणो वच्छल्लं, जिणिदवरसासणस्स भत्तीए । न य तस्स पओसेणं, न य वि न(स?)यजीवियनिमित्तं ।। रक्खं करेमऽवस्सं, भरहेण कयाण जिणवरगिहाणं' । इय चिंतिऊण सिहरं, चलणंगुटेण उत्थग्घं ॥