________________
[१०१]
निवत्तेइ । तओ ते सत्त वि चुलसीइपुव्वलक्खाउगा चउरासीईवाससहस्साइं पव्वज्जमणुपालित्ता कयाणसणा बत्तीससागरोवमाउगा विजए देवा समुप्पण्णा ।
तओ महाबलजीवो फग्गुणसुद्धचउत्थीए चविऊणिहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे मिहिलाए नयरीए कुंभगस्स रण्णो पभावईए देवीए चोद्दसमहासुमिणाणि पेच्छंतीए संभूओ गब्भे । तईयमासंते य तीसे 'सव्वोउयवरसुरभिकुसुममल्लसयणिज्जगया जइ णं अभिरमामि'त्ति संजाओ दोहलओ । संपाडिओ य सो देवयाए । एवं च पुण्णमहो(णो)रहाए पभावतीदेवीए नवहिं मासेहिं अद्धट्ठमेहिं य दिणेहिं मग्गसिरसुद्धेकारसीए जायं(या) पंच(चा)वण्णवरिससहस्साउया सामवण्णा धीया । 'माऊए य मल्लदोहलो जाओ'त्ति पिउणा पइट्ठिया सा मल्ली नाम ।
तीसे य मल्लीए धवलहरमज्झट्ठियमणिपेढियनिसण्णमाउच्छंगगयाए पुष्पमंडवियामज्झट्ठियं परमामोयसारं विविहभंगनिम्मियं पलंबमाणं पुष्फमोग्गरं पासंतीए वरिसे वरिसे महाविभूईए आउगंठी कीरइ त्ति ।
इओ य अयलदेवो चइऊण विजयाओ कोसलदेसे साएए नयरे पडिबुद्धी नाम राया जाओ । तस्स पउमावई नाम देवी । इओ य तंमि चे[व] नयरे ईसाणदिसाए नागहरे नागपडिमाओ सव्वोवयाइयाओ चिट्ठति । कयाइं च पउमावई देवी 'तासिं नागपडिमाणं जत्तं करेमि'त्ति रायाणं विण्णवेइ । राया इ(वि) तज्जोग्गं पुप्फाइ संपाडिऊण जत्तादिणे तत्थेव गओ। तओ नागहरमज्झे रमणीयपलंबमाणमज्झट्ठियपुप्फमोग्गरं पुप्फमंडवं विरइयं, नागजत्तुल(ल्ल)सियमाणसं देविं च दट्ठण पुच्छिओ सुबुद्धी नाम अमच्चो – 'भो भो ! णं सुबुद्धी ! तुमं मम दूयपेसणेणं बहूसु रज्जंतरेसु गओ । ता किमेरिसं पुप्फमोग्गरं इत्थि(त्थी)रयणं च कत्थ वि दिट्टपुव्वं ?' सुबुद्धिणा भणियं - 'देव ! तम्हाऽऽएसेण कंभगस्स रण्णो दयत्तगएणं मल्लीए तस्स धीयाए आउगंठीए जं पुप्फमोग्गरं कन्नारयणत्तणं च मए दिदं तस्स लक्खंसेण वि एयं न होइ । तओ पडिबुद्धिणा पुव्वजम्माणुरागेणं तीए वरणत्थं कुंभगस्स दूओ पेसिओ त्ति ।
२ - इओ य धरणजीवो विजयाओ चइत्ता अंगदेसे चंपाए नयरीए चंदच्छाओ नाम राया जाओ। तीए नयरीए वत्थवगो अरहत्तणओ( अरहन्नओ) नाम सावगो बहूहि तन्नयरीवत्थवगवणियपवहणेहिं सद्धिं वणिज्जत्थी *[समुद्दमग्गेण निग्गओ । तया य सक्केणं 'नत्थि कोई एरिसो सावगो'त्ति पसंसिओ । तमसद्दहंतो कोइ देवो तत्थाऽऽगंतूण पयंडमारुअं मेघाडंबरं च विउव्वेइ ताहे पवहणभंगभयाओ सव्वे इट्ठदेवयाणोवयाइयाणि करेंति । अरहन्नओ वि 'फुट्टिस्सइ] सामग्गीए पवहउ(णं), मम मरणं संपज्जइ' । तो 'अणसणं'ति कयपच्चक्खाणो समाहीए ठिओ । ताहे भीमं रक्खसरूवं विउव्वित्ता देवो भणइ – 'भो भो अरहन्नगा ! जइ धम्मं न चयसि तो अज्ज पवहणाई फोडेत्ता तुम्हे मारेत्ता भूयबलिं करेमि' । तहा वि धम्माओ न चलिओ त्ति आवज्जियहियओ अरहन्नगस्स सक्कपसंसं कहिऊण खामेत्ता देवनिम्मियकुंडलदुगं च दाऊण गओ देवो ।
तओ अरहन्नगाईया कुसललग्गतीरपवहणा कि(क)याणयाई घेत्तूण मिहिलं नयरिं गया । तत्थ य देवदिण्णकुंडलजुयलपाहुडकओवयारेहि भेट्टिओ राया । रण्णा वि तेसिं विन्हि(म्ह)ओफुल्ललोयणाण समक्खं हक्कारिऊणाऽऽभरणत्थं तं मल्लीए दिण्णं । सम्माणिऊण [य] जहारिहं ते विसज्जिया । लद्धलाभा य पडिभंडं गहाय कुसलागयपवहणा पुणो वि संपत्ता चंपं । भेट्टंति बीयदेवदिन्नकुंडलजुयलपाहुडसमप्पणेण ★ त्रुटितोऽयं पाठस्त्रिषष्टिशलाकापुरुषचरिताधारेण पूरितः ।