________________
[९६]
सुयमिणं राइणा । ईसि कुविए सद्दाविओऽहमणेण कडगट्ठिएणं - 'दुयमप्पतइएणाऽऽगंतव्वं' । ओऽहं कडगं । दिट्ठो राया । पुच्छिओ किं पि मायाए । पेसियाओ मे विलासिणीओ । न वसीकओ अहमेयाहिं । निवेइए विन्नासणत्थं चंदलेहाए पेसियाऽणेणाऽउज्झं पुरिसा, भणिया य एए 'करेह तत्थ तुब्भे पउत्ति, जहा - उवरओ नागभो । तओ जइ सा वावाइए अत्ताणयं घरिणी, तओ निसेहियव्वा एवं, जहा एस आगओ इयाणि एएण जीवमाणो दिट्ठोत्ति ।'
—
‘गया ते सिग्घं । अणुट्ठियं रायसासणं । सोउं च चंदलेहा खुसुफुसाए बोलिज्जमाणं नियगेहे, विमुक्का जीविएणं। विन्नायमिणं रायपुरिसेहिं । निवेइयं दुयमेव राइणो । गहिओ एस उम्माहगेण । चितियं चऽणेण 'एयं सोऊण नाणगब्भो वि मरिस्सइ । ता एस पच्चुवाओ - अण्णायवृत्तंतमेव जाएम एयं पाणे । तओ नाए वि एयवइयरे सामिभत्तयाए न मरिस्सइ' ।'
—
-
'एवं चिंतिऊण (णाऽऽ) गओ मे आवासं राया । तुट्ठो अहं पसायविसेसेण । भणिओ रण्णा - 'नाणगब्भ ! पओयणेणाऽहमागओ, तमवस्सं मम भवया कायव्वं 'ति भणिऊण निवडिओ चलणे । सिग्घमेव उट्ठाविओ मए भणिओ य 'देवसंतिगा इमे पाण (णा), किमेवं भिच्चवग्गो (ग्गे) वि देवो ववसइ ?' तओ तेण गहिओ अहं दाहिणकरे, भणिओ सबहुमाणं 'सच्चवाइणो सप्पुरिसा हवंति । सुमरियव्वमेयं वयणं, ममसंतिगा इमे पाणा, अइअच्चुप्पण्णववसेणाऽवि ममोवरोहकारुण्णेहिं न परिचइयव्वा' । अकाले अजायासंकेण जंपियं मए 'जं देवो आणवेइ' । तओ हियए मे हत्थं दाऊण साहिओ पुव्ववइयरो । निंदिओ बहुविहमप्पा | पडिओ पुणो वि चलणेसु । भणियं च भावसारं 'सव्वहा जइ तुमं पाणे परिच्चयसि तओ नियमेण मए वि परिच्चइयव्वा' । एयं सोऊण वामूढो अहं । संकिण्णरसाणुभावेण न निग्गया तक्खणं पाणा । भणिओ य राया 'देव ! एरिसा संसारठिई । मा खिज्जउ देवो । अण्णं च विण्णवेमि देव !, एगो ममाऽवि देवेण पसाओ कायव्वो' । सहरिसेण भणियं राइणा 'भण, किं ते करीयउ ?' मए भणियं 'देव ! न अण्णित्थियावइयरे अहमाइसियव्वो' । ' एवं 'ति पडिवण्णं रण्णा' । 'तओ 'करेमि तीए उद्धदेहियं 'ति चिंतिऊण मेल्लाविओ रण्णा अप्पा । रण्णो(ण्णा) विसज्जिओ अणेण गओ अओज्झाउरिं । दीणाइदाणपुव्वं गाहियाई तीए अट्ठिगाई । विण्णवियजणणि जणए पयट्टो तित्थयत्ताए । विसुद्धेणाऽऽयारेण ण्हावंतो ताणि तित्थेसु करेंतो तित्थोचियाई, देंतो दीणाइदाणं चोद्दसमे वरिसे पत्तो अहं गंगासागरं । तत्थ सिरिउरं नयरं । तम्मि य काऊण तदट्टिगाण महिमं तं चेव लोएमाणो जाव चिट्ठामि ताव(वाऽऽगया) गयदंतघडियजंपाणेण विचित्तपरियणसमेया तमुद्देसंमि सिरिउरनगरसामिणो धूया रइसिरी नाम कण्णगा । पलोइओ अहं तीए । मुच्छिया य एसा । सित्ता चंदणपाणिएण, समासासिया चिरेण । 'सामिणा (णि) ! किमेयं ? 'ति पुच्छिया सहियाहिं । तीए भणियं 'विचित्तं संसारविलसियं' । 'कहिं 'ति पुच्छिया एयाहिं । [ती] भणियं 'जओ एसो मे जम्मंतरभत्ता एवं परियडइ' । 'कहमिणं' ति पुच्छिया विसेसेण । अणुरागविसेसओ साहियमिमीए जहट्ठियं । विम्हियाओ सहियाओ एयवइयरेण । समागया से जणणि-जणगा । तेसिं पि हासियं (साहियं) ।
—
—
—
-
-
—
'तओ सद्दाविओ अहमेएहिं । गओ समं अट्ठगेहिं । भणिओ सबहुमाणं - 'लद्धं [तए ] सुचरियस्स [फलं] । एसा खु तुज्झ भज्जा चंदलेहा । उप्पण्णा अम्हाण गेहे । नेच्छइ विवाहं । तओ " दढाणुरागा एसा कम्मि वि"त्ति निउणमंतिवयणेण हिंडाविउमारद्धा । न पलोएइ किं पि एसा । एवमइक्कंतं