________________
[९५]
vNNNNNNNNNNNNNNNNNA
NNNNNNNNNNNNNNN
मंडयकरणेणं ति । एत्थ उण उवाओ देवयाराहणं' । तओ महामंसमोल्लेण आराहियाओ माइदेवयाओ । दिन्नो य मे ताहिं वरो जहा – “विणा कणिक्काए सोलससइयामेत्तकणिक्का-निप्फायणिज्जनि(मि)च्छाए महामंडगं करेहिसि" । तओ तहेव पउलीपइसरंतस्स रण्णो विणा कणिक्कागोलगेण महया मंडगेणोच्छाइयं मए हत्थिमुहं । तुट्ठो राया । जंपियमणेण – 'भण किं ते कीरउ ?' मए भणियं – 'करेउ देवो कंदुसेणीए जं किंचि कायव्वं' । तओ रण्णा मेल्लाविया कंदुसेणी कणिक्कामलणं [च] । दिन्नो य गामो तीसे निव्वहणत्थं । ता एसेत्थ वुत्तंतो' ।
___'तओ मए ‘धण्णो तुमति अहिणंदिओ कुलपुत्तगो । गओ सो इट्ठदेसं कज्जेण । अहं पि इहाऽऽगओ त्ति ।'
___'ता एवं दिट्ठा कीरमाणा विणा कणिक्काए मंडगा । एवं च ववसाइणो पुरिसस्स नत्थि किंचि असझं नाम । ववसाओ चेव गरुयं भंडमोल्लं ति' ।
एयं सोऊण चिंतियं चंदणेण - ‘एवमेयं, नत्थि संदेहो । ता अहं पि ववसाएण देवयमाराहेमि । सुओ य मए जुं( जं)भलजलिंदाभिहाणे(णो) जक्खकप्पो । ता तं चेव अब्भसामि' । एवं चिंतिऊण भणियं(ओ) वुड्डमाहणो – 'एवमेयं । पडिबोहिओ अहं अज्जेण । ता एवं चेव करेमि' त्ति पणमिऊण बंभणं नियत्तो चंदणो । आरद्धो जंभलजलिंदकप्पो । छम्मासमेत्तेणाऽऽराहिओ जक्खो । दिण्णं से दरिसणं । भणियमणेण – 'गच्छ वराडाडवीए अनु(मु)गथामंमि तिलगपायवहे?ओ अइमहद्धणमोल्लो विज्जाहरालंकारो चिट्ठइ । तं तुमं गेण्हसु' ।।
कहाणगविसेसेण गओ चंदणो । गहिओ विज्जाहरालंकारो । तओ आगच्छमाणेण [तंमि] चेवुद्देसे अच्चतमणोहररूवो अइक्कंतो मज्झिमवयं अइपसंतरूवो साहू [दिट्ठो] । तं दट्ठण हरिसिओ चंदणो । चिंतियं चऽणेण – 'मण्णे एसेवेत्थ विज्जाहरो, एयसंतिगो एस अलंकारो भविस्सइ । तो पुच्छामि एयं पव्वज्जावइयरं' । एवं चिंतिऊण गओ साहुसमीवं । वंदिओ साहू । पुच्छिओ सबहुमाणं – 'भगवं न एत्थ खेओ कायव्वो । पुच्छामि कारणेणं, को पुण तुमं पुव्वपरियाएणं ? केण वा वइयरेण पव्वइओ?' 'भव्वो'त्ति परियालोचिऊण भणियं साहुणा – 'भद्द ! सुण' -
'पुव्वएसे अओज्झा नाम नयरी । तीए चंदसेहरो राया । तस्स मंतिपुत्तो अहं नाणगब्भो । परिणीया य मए उत्तरावहीसरमतितो( णो) धूया चंदलेहा नाम । अत्थि अम्हाणं परोप्परं पीई । एवमइक्कंतो कोइ कालो । 'न एरिसी अण्णाणं पीइ' त्ति एक्कवक्कया जणवयस्स' ।।
___'अण्णया य मम पासे सुत्ता चेव रोवंती उट्ठिया चंदलेहा । परिसंथविया मए, विलिया य एसा । तओ पुच्छिया मए – 'सुंदरि ! किमेयं ?' तीए भणियं – 'न किंचि' । मए भणियं – 'कहं न किंचि त्ति ? साहेहि जहट्ठियमिणं । उत्तम्मइ मे हिययं' । तओ ईसि विहसिउं साहियमिमीए – 'अज्जउत्त ! दिट्ठो मए तुमं सुविणंमि अन्नित्थियाए सह जंपमाणो । तओ समुप्पन्नं मे दुक्खं । तन्निमित्तमेयं रोयणं । न उण किंचि अन्नं' । मए भणियं – 'अलमेरिसेहिं वियप्पेहिं सया हिययवासिणी मे तुमं । कहमण्णित्थियाए सह सिंगारजंपणं ?' तीए भणियं – 'एरिसो चेवित्थीसहावो । किमेव करेमि?' तओ तुण्हिक्केण चिंतियं मए – 'सव्वहा न अण्णदारसंगहो कायव्वो । जओ नियमेण विवज्जइ एसा' ।
'अण्णया तत्थेव दायव्वंको(?) य मे सुघोसामच्चसुया सुंदरा नाम । पडिसेहिया सा मए ।