________________
[९३] 'पुण्णवंतो तुमं जहाचिंतियमेवं संपयंडइ ( संपत्तो ? ) । तहा वि गंतूण विसेसेणाऽरतित्थयरं पुच्छामो' ।
तओ वीरभद्दो ससुरेण सागरदत्तेण समेओ गणिणीए सद्धिं गओ तित्थयरसमीवं । वंदिऊण य पुच्छइ 'भयवं ! किं मए पुव्वभवे सुहमायरियं ?' भगवया भणियं – 'सुण, इओ तइयभवे पुव्वविदेहे मम चाउम्मासक्खमणपारणए रयणपुरनिवासिणा सेट्ठिपुत्तेण जिणदासाहिहाणेण तए परमभत्तीए विउलं भत्तपाणगं दिण्णं । तप्पुण्णाणुभावेण य बंभलोए देवो, एरवए महासमिद्धपुत्तो, अच्चुए देवो य होउं चुओ तुममेवंविहो संवुत्तो' त्ति ।
एवं च सुकयपरंपराए भुत्तभोगो पव्वइत्ता वीरभद्दो गओ देवलोगं जहा कल्लाणदेव - दंगियसुय त्ति । वीरभो त्ति गयं ॥
कल्ला (ण) देव-दंगियसुयकहा भण्णइ
अत्थि मलयविसे(सए) वंवडरं (चंदउरं ?) नाम नयरं । तत्थ चंदणो नाम इब्भपुत्तो । तस्स चत्तारि कम्मरा । तं जहा मंगलो, चंदो, कित्ती, विसालो य । एए चंदणस्स अच्चतवल्लहा । वत्थाईणि एएसिं चिय । म (ए) एहिं – 'महाधणवइपुत्तो एसो अणुरत्ता (त्तो) य अम्हाणं तं नत्थि जं [न] देइ । केवलमायत्तो अम्मापिऊणं । ता विच्छोडेमे (मो) एयमेरिसं (एयामरिसं ? ) । तओ अम्हाण भोगो भविस्सइ' एवं चिंतिऊण जंपियमणेहिं - 'भो चंदण ! एस कालो अत्थोवज्जणस्स । ता गच्छामो परतीरमत्थजत्ताए । नियतु (भु) ओवज्जिओ खु अत्थो भणीयइ । कुलकमागओ उण सप्पुरिसस्स माइतुल्लो । ता कालोचियं कुणसु'ति ।
-
एवं भणियं (ए) चिंतियं चंदणेण ‘जुत्तमभिहियं मंगलाईहिं । कालोचियमकुव्वमाणो पुरिसो जीवियं विहलीकरेइ' । विण्णत्ता अणेण एयंमि वइयरे अम्मा - पियरो | पडिभणिओ तेहिं [पुत्तो] – 'पुत्त ! अत्थि तुहाऽपरिमिओ अत्थो । चेव जहिच्छाए भुंजसु । एगो पुत्तगो तुममहा ( म्हा)णं । न च मो तुज्झ विओगदुक्खं विसहिउं' । चंदणेण भणियं 'अलमेइणा थेवकालेण । लहुं चेवाऽहमागमिस्सामि' । ठियो तुको पिया | पडिसिद्धो मायाए । तह वि कयाऽणेण संजुत्ती । निवारेइ पइदिणं माया, न गणेइ एस । एयं(य)निग्गमणदियहे य ठिया थभक्कंडाए (?) पडिओसे माया । ओघंडिऊण (?) निग्गओ एसो । खिसिओ लोगेण ।
-
-
-
गओ कहा(या?)णगविसेसेण समुद्दतीरं । उवारूढो सुवण्णभूमिगमणत्थं जाणवत्तेण । विचित्तयाए कम्मपरिणामस्स गच्छंताणं विवन्नं जाणवत्तं । फलगेण कह वि उत्तिणो चंदणो । लग्गो समुद्दतीरे । कया फणसाईहिं पाणवित्ती । पयट्टो उत्तराभिमुहं । गओ कंचि भूमिभागं । दिट्ठो वणचारियाविणिग्गओ तावसो । वंदिओ चंदणेण पुच्छिओ य 'भयवं ! कहिं तुम्हाण तवोवणं ?' तेण साहियं 'तओ नाऽइदूरे' । नीओ तावसेण । कया अतिहिपूया । पुच्छिओऽणेण तावस 'भगवं ! तरुणो तुमं विसिट्ठागिइ (ई) य दीससि । ता को तुमं ? केण वा कारणेण तावसो जाओ ?
-
[त्ति ] साहेहि भयवं ! जइ अकहणीयं न
होइ' ।
-
—
तावसेण भणियं
'सुण । रुद्दसम्मो नाम बंभणो अहं कयंगलाए नयरीए । अणवरयं कलहो त्ति जायासिणेहेण निब्भच्छिआ मए जणणी । निग्गया गेहाओ । न नियत्तिया मए गया भाइगेहं । विवण्णा तंमि चेव कालेण । अण्णया जाओ अहं गिलाओ ( णो), नीओ पम्मारएण (धम्मराएण) । दिट्ठा गे