________________
[८९]]
परिब्भमंती दिट्ठा तावसकुमारेण । तेणाऽवि दयाए नीया कुलवइसमीवं । कुलवइणाऽवि सुइरं निरूविऊण भणिया – 'पुत्त(त्ति) ! वीसत्था अच्छसु' । तओ सा तावसेहिं पडिजागरिज्जमाणा कईहि वि दियहेहि सत्थावत्था जाया ।
तओ कुलवइणा तीए रूवसंपयं दटुं 'समाहिपरिपंथिणी तावसकुमारे(रा)णमेस' त्ति चिंतिऊण भणियं – 'पुत्ति ! इओ सन्निहियं चेव पउमिणिखेडं नाम नगरं । तत्थ य बहू(हु)ओ वि सिट्ठिलोओ
वसइ, भत्तणा य सह समागमो तत्थ तह भविस्सइ । ता तहिं चेव वच्चस' । तीए भणियं - 'ताय ! जं तुम आणवेसि' । तओ तुट्ठा तावसजुगलसहाया पेसिया य पउमिणीखेडे । मुक्का य तेहिं नयरबाहिरियाए - 'अम्ह एत्थ न कप्पइ पवेसो'त्ति भणिऊण गया तावसा । सा य नयरबाहिरियाए एगागिणी दिसोदिसिं पलोयंती जूहपरिब्भट्ठा मुद्धमिगीव चिट्ठइ ।
__ एत्थंतरंमि य बाहिरभूमीए साहुणीए सहिया समागया सुव्वया गणिणी । दट्ठण य साहुणीओ तीए समूससियहिययाए सुमरियं जहा – 'म[ह] एयाओ पडलिहियाओ पिययमेण दंसियाओ'त्ति । गंतूण य तीए पुव्वब्भत्थेण सम्मं वंदियाओ। चेइयाणि य वंदावियाओ सिंहलदीवे । गणिणीए भणियं – 'पुत्ति ! कहिं सिंहलदीवे चेइयाणि ? कहिं वा तुममेगागिणी ?' तीए भणियं - 'भयवईए सव्वं साहिस्सं वीसत्था'।
तओ गणिणीए कया सरीरचिता । समागया य सा अणंगसंदरीए सह पडिस्सयं । तत्थ य पइविउत्ताए पेइया(पुव्वा?)गयाए सागरदत्तधीयाए पडिस्सयंमि पढमाणीए पियदंसणाए सह जायमणंगसुंदरीए पढममेव दरिसणं । तओ तीए वंदित्ता साहुणीओ वंदिया पियदंसणा । पुच्छिया य सा सुव्वयागणिणीए वत्तं । साहिओ य तीए सव्वो वीरभद्दवत्तंतो। तं च सोउं पच्छियं पियदंसणाए - 'केरिसो सो वण्णेणं?' अणंगसुंदरीए भणियं - 'सामो' । पियदंसणाए भणियं - 'सव्वमणुहरइ मह भत्तुणो मोत्तूण सामत्तणं' । गणणीए भणियं – 'अण्णो कोइ भविस्सइ तहा' । पुणो भणियाऽणंगसुंदरी - 'पुत्ति ! पइसंगमं मोत्तुं सव्वं तुह एत्थ अस्थि । एसा य पियंदसणा तुह भगिणि(णी)सरिसा । ता इमीए सद्धि सद्धम्माणुट्ठाणपरायणा चिट्ठसु' । अणंगसुंदरीए भणियं – 'अच्चंताणायारपरेणाऽवि विहिणा सोहणमेयमणुट्ठियं जं तुहाऽहं मेलिया' । पियदसणाए भणियं - 'सहि अणंगसुंदरि ! पियसमागमेण व समूससियं मह हिययं तुह समागमेणं । ता न तए पियविओयदुक्खदुक्खियाए अप्पा आयासियव्वो' । अणंगसुंदरीए भणियं – 'सहि ! ववगयं मह पियविरहदुक्खं तुह दंसणेणं' । एवं च ताओ समधम्माणुट्ठाणपराओ परमपीईए चिटुंति त्ति ।
इओ य सो वीरभद्दो तया विवण्णपवहणो समासाइयफलहखंडो इओ तओ कल्लोलमालाहिं घोलिज्जमाणो दिट्ठो कह वि एत्थाऽऽगएण रइवल्लहनामगेणं सि(वि)ज्जाहरेणं गहिओ य । नीओ वेयड्ढसिहरं । समप्पिओ नियजायाए मयणमंजया( सा )भिहाणाए पत्तत्तणेणं । पुच्छिओ य समुद्दपडणवृत्तंतं । तेणाऽवि साहिओ जहा – 'जंबुद्दीवं सिंहलदीवाओ पत्थिओ सह जायाए । अंतरालेण विवण्णं जाणवत्तं । तओ एगागी तुम्हेहिं कयंतमुहाओ व्व कडिओ अणोरपारसमुद्दा । ण याणामि य का य तीए अवत्था मम जायाए'। तओ विज्जाहरेण विज्जाए आभोइऊण कहियं - 'तह दवे वि जायाओ पोयणीखेडे नगरे सुव्वयागणिणीसगासे पढंताओ तवचरणरयाओ चिटुंति' ।
एवं च कहिए वीसत्थो जाओ वीरभद्दो । अवणेइ य समुद्दुत्तिण्णमेत्तो चेव तं सामत्तणकारिणिं