Page Text
________________
[८८]
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
तीए भणियं - 'संपयं चेव तुमं जाणसि' । वीरभद्देण भणियं - 'न संपयमहमागमिस्सामि । तओ(ए) पुण महाराओ तहा भणियव्वो जहा मम पिउणो संखसेट्ठिस्स तुमं विवाहनिमित्तं पयच्छइ' । एवं च सिक्खविऊण निग्गओ वीरभद्दो, गओ सभवणं ।
तओ अणंगसुंदरीए सद्दाविया नियजणणी । भणियं तीए अग्गओ जहा – 'अंब ! जइ मए जीवंतीए पओयणं ता तह विन्नवेसु तायं जहा संखसेटुिं सद्दाविऊण सुप्पसिद्धस्स वीरभद्दस्स में देइ' । तओ एयमायण्णिऊण तुट्ठाए जणणीए भणियं – 'पुत्ति ! को एत्थ संदेहो ? तुह वराहिलासेण अच्चंतनेव्वुओ होही तुह जणओ । किंतु केरिसो सो वरो त्ति तुमं जाणसि ।' तीए भणियं - 'अंब ! गुणेहिं रूवेण य ममाऽहिओ त्ति पसिद्धो' ।
तओ संठविऊण धूयं गया तेलोक्कसुंदरी महारायसमीवं । साहिओ एस वुत्तंतो राइणो । तेणाऽवि भणियं – 'निसुओ मए जहा कोइ सव्वकलाकुसलो रूवोहामियकामदेवो जुवाणो जंबुद्दीवाओ समागओ संखसेट्ठिणो गेहे चिट्ठइ । ता सद्दावेवि(मि) संखसेट्ठि' ति भणिऊण विसज्जिया महादेवी । सद्दाविओ संखसेट्ठी । समागओ सो बहुवाणियगसमेओ । पडिहारनिवेइओ पविट्ठो। [दिवो] य राया कालोचिएण दरिसणिज्जेण । कयपणामस्स य राइणा दवावियमण(मा)सणं । उवविठ्ठो काऊण 'पसायं' ।
भणियं राइणा – 'भो सेट्ठि ! तुह घरे जंबुद्दीवाओ समागओ साइसयगुणो को वि जुवा सुणिज्जइ' । सेट्ठी भणइ - देव ! एवमेयं । गुणे पुण लोओ जाणइ' । रण्णा भणियं – 'तुहाऽऽणावसवत्ती न वा?' सेट्ठी भणइ – 'देव ! तस्सेव सव्वो वि लोओ वसवत्ति'त्ति । तओ हर(रि)सिओ राया भणइ – 'सेट्ठि! तस्साऽहमणंगसुंदरि(रि) [देमि] । तुमं पडिच्छसु' । सेट्ठिणा भणियं – 'न मयाणं सीहेण संजोगो सुंदरो होइ । ता देव ! सामिसालो तुम, अम्हे उण पयाओ । एवं च ठिए किमेवमाइसइ महाराओ ?' राइणा भणियं – “किं तुअ(ह) वियारेण ? जमहमाइसामि तं तए अवियार(रं) कायव्वं ति । तुमं पुण तमेव पुच्छाहि' । सेट्ठिणा भणियं - ‘एवं कीरइ' ।
तओ सेट्ठी वीरभद्दस्साऽऽगंतुं तं साहेइ । तओ पुणो वि सद्दिऊण [राइणा] दिन्ना अणे(ण)गसुंदरी । पडिच्छिया सेट्ठिणा । कयमुचियकरणिज्जं । महाविच्छड्डेण वित्तो वीवाहो । जाओ(या) परोप्परमच्चंतपीई । सा वि देसणं काउं कया वीरभद्देण साविगा । लिहिया य सयमेव जिणपडिमा पडे । तहा तप्पासे पज्जुवासिंतो लिहिओ साहु-साहुणी-सावय-सावियाजणो । जाणाविया नीसेसं पि सावयधम्मववहारं ।
तओ चिंतियमण्णया वीरभद्देण - 'अहो ! गाढं सिणेहाणुबद्धा ममाऽणंगसुंदरी संपयं दीसइ । परमबलाणं चलचित्तत्तणओ न नज्जओ(इ) परिणई । ताऽणागया(य)मेव मज्झमेयाए लहिऊण कज्जुज्जुओ होमि' । तओ भणिया अणंगसुंदरी जहा – “पिए ! न तुज्झ सयासाओ किंपि अवरं ति(पि)ययरमत्थि । किंतु जणणि-जणया मह विओए अच्चंतं दुक्खिया । ता ते दट्ठण अहं सिग्धं समागच्छामि । तुमं पुण इहेव चिट्ठसु । अणंगसुंदरीए भणियं - 'सोहणं भणियं तए, जइ जारिसं कढिणं चित्तं तारिसं ममावि होज्जा' । तओ भणियं वीरभद्देण - ‘मा कुप्प सुंदरि !, तुह गमणोवाओ चेव सो मए चिंतिओ' ।
तओ तेणं मोयाविओ राया । रण्णा वि मुक्को साणंगसुंदरीओ पवहणारूढा(ढो) तामिलित्तिमागंतुमारद्धो । पु(फु)ट्टं च विहिविवरीयत्तणओ समुद्दमझमि तं जाणवत्तं । पावियं चाऽणंगसुंदरीए हल्लोहलीहूयाए फलहक्खंडं । तदारूढा य पत्ता पंचरत्तेणं सा समुद्दतडं । समुत्तिण्णा य गुरुदुक्खसंतावियंगी, इओ तओ
| SR No. | 009889 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 469 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 2 MB |