Page Text
________________
[८२]
NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNA
पविट्ठा मयणदेउलं । आचारो त्ति ढक्कियं वारं । खित्ता भूमीए पत्ती । समागया मयणसमीवं । भणिओ य एसो – 'भगवं ! रइमणाणंदण ! पच्चक्खामि(णि) तुज्झ सयलपाणिचित्ताणि । ता किं जुत्तमेयं जमहमेवं निजोजिया ? किं नि(न) याणसि जं मे सुगिहीयनामं वसंतदेवं वज्जिय नऽन्नहिं चित्तमभिरमइ ? किं वा इयाणिं एइणा उवालंभेण ? सव्वहा जम्मंतरेण वि तुह पसाएण सो चेव भत्ता हवेज्ज'त्ति वोत्तु कुलवट्टारूढाए वद्दो(बद्धो) तत्तोरणेगदेसे पासा(स)ओ दिण्णो गीवाए । तओ निरालंबमप्पाणं काउकामा निग्गंतूण धरिया वसंतदेवेण । 'कओ एसो'त्ति विम्हिया एसा। भणिया वसंतदेवेण – 'अलं विम्हएण । वसंतदेवो अहं तुज्झ हरणनिमित्तं अणागयं चेव समित्तो इह पविठ्ठो । ता समप्पेहि नियनेवत्थमेयस्स, गेण्हाहि य एयसंतियं तुमं । तओ एसो कुलहरं गमिस्सइ । अम्हे उण गए कुलहरे गमिस्सामो अभिप्पेयदेसंतरं'ति।
'कालोचियमिणं'ति संपहारिय समप्पियमिमीए । गहियं च तस्संतिगं । थि(ठि)या मयणपिट्ठओ। कामपालो वि घेत्तूण पत्तिं पूजिऊण मयणं एवं च कयं(य)सीसंगुट्ठिओ उग्घाडिऊण दुवारं निग्गओ मयणदेउलाओ । निग्गच्छमाणस्स गहिया पत्ती पियंकरियाए । चडिओ जंपाणे । उच्चाई(व्वाहि)ऊण पयं(पयट्ट) चाऽहिगेहं । समाहयं मंगलतूरं । महाविमद्देण पत्तो पंचनंदिगेहं। मुक्कं जंपाणं । ओइण्णो जंपाणाओ । नीयो पियंकरियाए ब(व)हुयावासं । उवविठ्ठो कणगवेत्तासणे । 'पियसमागममंतमेव चिंतेहि'त्ति भणिऊण निग्गया पियंकरिया । गहियवयणभावत्थेण सुमरिओ विद(व)ज्जियक्खरो काम-रइसमागम[मं]तो ।
थेववेलाए समागया संखउरवासिणी जन्नजत्तनिमंतिणो(निमंतेणा)ऽऽगया केसराए माउलधूया आ(जा) अणेण पुव्वदिट्ठाऽऽसि मइरा नाम कण्णगा । उवविठ्ठा तीए पुरओ । सदुक्खमिव जंपियमिमीए – 'सहि ! केसरे ! एस पत्थावो त्ति भणामि । मा उव्वेवं करेमि(सि) । विही चेवाऽवि(वहिओ पाणि]णं इट्ठाणिढेसु । सुओ मए संखउरे थेव(चेव) तुज्झ वसंतदेवसंगओ वुत्तंतो । जाणामि य अहं इट्ठविओयदुक्खं । तहा वि न तीरइ विहिणो पडिकूलमासेविउं सव्वहा । सो चेव भगवं कल्लाणं करिस्सइ । धन्ना य तुमं जीए तुह तेण सह दंसणाई संभव(संजायं) । न(म)दीओ उण दारुणतरो वुत्तंतो । तहा वि अहं चिट्ठामि त्ति सुण' -
_ 'भगवओ संखवालजक्खस्स महे निग्गया अहं समं गुरुजणेण । कया भगवओ पूया । भुंजाविओ दियवग्गो । कया दीणाईण पडिवत्ती । आवट्टमावाणयं गुरुजणेण । एत्थंतरे दिट्ठो मए नाऽइदूरे असोगपायवतलगओ दिव्वो को वि जुवा । पुलइओ साहिलासं । पेसियं च सहीहत्थे मए तस्स तंबोलमिच्छा(च्चा)इवुत्तंतं साणुभवं पि कामपालस्स जाणंतीए सव्वं साहियं मइराए जी(जा)व दिण्णो(सो)दिसिं पलाणो जणो । तओ मए न नायं कह(हिं) सो गओ त्ति । गवेसाविऊण तंमि नगरे अलभ्रूण तस्स पउत्तिं महया उम्माहगेण समागया तमुज्जाणं । दिट्ठोऽसोए एसो । कयं इत्थियाजणोचियं । तओ सुविणगेण समासासियाऽहमणेण; न उण कयाइ पच्चक्खं दिट्ठो । अत्थि य मम तस्सोवरि सिणेहो, न उण विहिपसायमंतरेण दंसणाइसंभवो, तहा वि अहं चिट्ठामि । जओ न अन्नो एत्थुवाओ न य मरणे वि भिण्णकम्मागमो । जं पुण मज्झ एयंमि वइयरे दुक्खं तमहं चेव जाणामि । परमप्पाणो निव्विसेसाओ मंतेण तुह समीवे जंपियं । अण्णस्स पुण एवं कहिउं न तीरइ । ता उज्झे(ज्झि)ऊण त[उ]व्वेवं गुरुजणअणुयत्तेण चेव ते सुंदरं सव्वं भविस्सइ' त्ति ।
| SR No. | 009889 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 469 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 2 MB |