________________
[६७] च माणु(ण)ससरवराओ तुहनिमित्तमाणी[यं]' । तओ कुमारेण भणियं - ‘एस मह संतावो पर(रं) माणु(ण)ससरमज्जणेण जइ अवगच्छइ' । तं च सोयं(उ) जक्खेण - 'अहं संपाडेमि तुह मणोरहे'त्ति भणिऊण कयलि(कयंजलि)संपुडत्थो नेऊण मुक्को माणससरंमि । मज्जिओ विहिणा । तत्थ य पुव्ववेरी अब्भागओ विणासणत्थमसियक्खजक्खो त्ति' ।
असियक्खकहा भण्णइ -
'अत्थि कंचणउरं नाम नयरं । तत्थ विक्कमजसो राया । तस्स पंचअंतेउरसयाइं । तत्थ नागदत्तो नाम सत्थवाहो। तस्स अईव रूववई विण्हुसिरी नाम भज्जा । सा वि कम्मवसेण कह वि दिट्ठा [रण्णा] मयणाउरेण [य] अंत(ते)उरे छूढा । तओ नागदत्तो तवि(व्वि)ओए विलवंतो डिंभपरिगओ कालं गमेइ त्ति' ।
__'इओ य सो राया अवहत्थियरज्जकज्जो अगणियजणावनाओ(जणावन्नवाओ) अवमन्नियवरतरुणिपंचसयावरोहो तीए विण्हुसिरीए समं अंबं(अच्चं)तरइपसत्तो कालं गमेइ । अन(न्न)या ताहिं अंतेउरियाहिं ईसा-मच्छरप[र] व्वसाहिं कम्मणजोगेहिं विणिवाइया विण्हुसिरी । तओ राया तीए सरणेण अच्चंतसोयाउरो अंसुजलभरियलोयणो जहा नागदत्तो तहा उम्मत्तीहूओ विण्हुसिरीकलेवरं दहिउं न देइ । तओ मंतीहिं मंतिऊण रायाणं वंचिय रण्णे कलेवरं नेऊण छड्डियं । तओ राया तमपिच्छंतो परिहरियपाणभोयणो ठिओ तिण्णि दिणे । तओ मंतीहिं 'अदिढे तंमि मरइ' वि(त्ति) कलिऊण नीच तं(नीओ सो) रण्णे। दिटुं च राइणा गलंतपूइगि(नि)वहं सुलसुलेंतकिमिजालं वायसाइ(य)ड्डियनयणओयरं खग्गचंडतुंडखंडियं अइदुग्गंति(धि) विण्हुसिरीकलेवरं । णेण सज्जसपरवसो अप्पाणं निदिउमाढत्तो । कहं ?' -
"जस्स कए जीव ! तए, सकुलं सीलं जसो य लज्जा य ।
परिचत्ता; तस्सिण्हि, प(पे)च्छाऽवत्थेरिसी जाया ॥" 'तओ वेरग्गमज्झपडिओ रज्जं रटुं पुरमंतेउरं सयणवग्गं उज्झिअ तणमिव सुआयरिअसमीवे निक्खंतो। तओ चउत्थ-छट्ठ-ट्ठमाइविचित्ततवोकम्मेहि अप्पाणं भाविअ संलेहणापुव्वं गओ सणंकुमारकप्पे । तओ आउक्खएण रयणउरे सिट्रिसओ जिणधम्मो नाम जाओ । सो अ जिणवयणभाविअमई सम्मत्तमलं दुवालसविहं सावगधम्मं पालंतो जिणेद-साहुपूआरओ कालं गमइ त्ति' ।। ___'इओ य सो नागदत्तो पियाविरहदुक्खिओ नट्ठचित्तो अट्टज्झाणपरिक्खवियकाओ विणट्ठो बहुतिरियजोणीसु भमिऊण सीहउरे नयरे अग्गिसम्मो नाम बंभणो(ण)सुओ जाओ । कालेण य तिदंडधय(य) घेत्तुं दोमासखमणाइतवोरओ रयणपुरमागओ। हरिवाहणो तत्थ राया भगवभत्तो । सो य तेण तत्थ जणाओ णाओ, जहा - "कोइ इत्थ महातवस्सी आगओ।" तओ सो पारणयदिणे रण्णा निमंतिओ घरमागओ' ।
एत्थंतरे जिणधम्मो सावगो तत्थ दिव्वजोगेणाऽऽगओ । तं च दट्ठण पुव्वजम्मजायवेरेण मुणिणा रोसारुणलोयणेण राया भणिओ - 'जई मं भुंजावेसि तो इमस्स सेट्ठिस्स पे(पि)ट्ठीए उण्हपायसं पत्तीए भुंजावेति(हि)' । रण्णा भणिओ(अं) – 'अन्नपुरिसपिट्ठीए भुंजावेमि' । तओ मुणिणा जम्मंतरजणियवेराणुबंधेण वुत्तो राया – ‘ण अन्नहा जेवेमि' । तओ रण्णा मुणिरागेण पडिवन्नं । सेट्ठी वि पिट्ठिट्ठियं पत्तिदाहं 'पुव्वदुकयकम्मफलमेयमुवट्ठियं' ति मनं(न्न)तो सम्मं सहइ । भुत्तो(त्ते) [य] ससोणि[य]-ण्हारु-मंस-वसा पट्ठीओ उक्खया पत्ती' ।