________________
पुरिसोत्तमवासुदेवपच्चक्खाणंतजिणाओ चउसागरोवमेहिं पन्नरसमो धम्मजिणो त्ति धम्मजिणकहा भन्नइ
पुंडरिगिणीए नयरीए पउमरहो राया विमलगुरुसमीवे विहियपव(व्व)ज्जो जाओ वेजयंतविमाणे देवो । तओ व[इ]साहसुद्धसत्तमीए चविऊणिहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे रयणपुरे भाणुस्स रन्नो सुव्वय( या )देवीए चोद(द)ससुमिणसूइओ संभूओ गब्भे । तओ माहसुद्धतइयाए जाओ दसवरिसलक्खाऊ कणयवन्नो पुत्तो । गब्भत्थे य जमिमंमि जणणी दाण-दयाइधम्मकरणेक्कदोहलाऽऽसि तेण पइट्ठिओ पिउणा धम्मो नामयं ।
चत्तालीसधणुपमाणो य धम्मकुमारो अड्डाइयवरिसलक्खोवरि पंचवरिसलक्खाणि जाव कयरज्जो माहसुद्धतेरसीए निक्खंतो । दुवरिसोवरि पोसपुन्निमाए संपत्तकेवलो वज्जलंछणो वाम-दाहिणपासेसु पण्णत्तीदेवी-किन्नरदेवपज्जुवासिज्जमाणो अणंतजिणतित्थवोच्छित्तीओ गए पलिओवमचउत्थभाए पवत्तियतित्थो धम्मकेवली दुवरिसूणाणि अड्डाइयवरिसलक्खाणि जाव विहरेत्ता संमेयसेलसिहर जेट्ठसुद्धपंचमीए सिद्धो त्ति । धम्मजिणो त्ति गयं ॥
धम्मजिणकालकालम्मि य पंचमो पुरिससीहवासुदेवो त्ति पुरिससीहवासुदेवकहा भण्णइ -
इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे अस्सपुरे नयरे सिवो नाम राया । तस्स विजा(ज)या-अम्मयानामिगाओ देवीओ । तासिं कमेण चउ-सत्तसुमिणसूइया जेण(8)-कणिट्ठो(ट्ठा) सुदंसण-पुरिससीहा नाम दो पुत्ता । ते य गहियाकला] कलावा पत्ता जोव(व्वणं विवाहिया य । अन्नया विहडियपच्चंतनरवइदप्पसाडणनिमित्तं पिउणा पेसिओ सदसणो । परिससीहो उ तेणेव नियभाउणा सह कय(इ) वि पयाणयाइं गंतं पा परिमियबलो जाव चिट्ठइ ताव पिउसगासाओ समागओ लेहो जहा - लेहदंसणेणं(दंसणाणं)तरमागंतव्वं । तओ वाइऊण सयमेव लेहं पुच्छिओ लेहवाहगो जहा – 'किं दुक्खं तायस्स?' तेण भणियं – 'दाहज्जरो' ।
तओ तक्खणमेव दिण्णं पयाणयं । पत्तो बीयदिणे अकयलो(भो)यणाइवावारो पविट्ठो नयरं । तं च सुन्नमिव निव्वाणक्कं दटुं गच्छंतेण निसुया पढिज्जती इमा गाहा -
माया] पिया य पुत्तो, भज्जा सयाणा(सयणो) य नेह पडिपुत्तो(न्नो) ।
जम्मे जम्मे चिय होइ, नवरि को तेसु पडिबंधो ॥ तओ सोउमेवं संकिओ चित्तंमि पुरिससीहो पत्तो राउलं पडिसिद्धसयलनिग्गमपवेसं निहुयं संचरंतपरियणजणं । तओ उत्तरिऊण तुरंगमाओ पडिहारनमियचलणजुयलो पविट्ठो अब्भंतरं । पत्तो पिउसमीवं । दिट्ठो य सो उ गरुयदाहज्जरडज्झमाणसरीरो । पडिओ चलणजुयले । तओ रण्णा परवसेणाऽवि बइठेण होउमवगूढो कुमारो पुच्छिओ य – 'पुत्त ! अइविद्दाणोऽसि' । साहियं च समीववत्तिणा पुरिसेण जहा - 'देव ! तिन्नि दिणाणि पाणियस्स वि पीयस्स कुमरेण' ।
तओ मा(आ)इन्निऊण भणियं राय(इ)णा – 'पुत्त ! किं मह दुहियस्स अहिययरं दुक्खमुप्पाडेसि? जाणामि तुमं पिउवच्छलो । तहा वि तुहायत्तं मह रज्जं जीवियं च । ताव गच्छ, कुणसु आहाराइओ किरियाओ, जओ तुम्मं(मं)मि निरुवद्दवे अहं पि निरारोहो' । एवं च पुणो पुणो भणियं(ओ) पिउणा परिससीहो गओ नियमंदिरं । कया पाणवित्ती । तयणंतरमेव पविट्रो राउलं ।