________________
( १३० ) जीवोऽभिख्यो 'दैयपूज्यो वरेढयो
यस्यांशे स्यादिन्दुजः सा तु योनिः ॥ ६ ॥ धातुर्मूलं भवति च तथा जीवदैसेंजराशौ युग्मे वास्मिन् स्वयमपिच भवेदेतदेव प्रतीपम् । लग्ने योऽशःस खलु सुधिया गण्य एवं क्रमात् स्यात् । संक्षेपोऽयं नियतमुदितो विस्तरात् तत्प्रभेदः ॥ ७ ॥ जन्मसमयार्थफलतो यात्राकालस्तिथिकरणबलवान् स्यात् । यात्राकालोक्ताश्च प्रश्नवलं दुर्बलमुपन्ति ॥ ८ ॥ एषां तु फलविरोधे विमृश्य सम्यग् वलावलान् स्वधिया । पौर्वापरयोः फलयोः याप्यत्वं वा फलैर्वाच्यम् ॥ ९ ॥ यात्रासमयाज्ञाने जन्माज्ञानेऽपि निर्दिशेत प्रश्नात् । भावितफलं तज्ञाने तदनुगमादेवं निर्देश्यम् ॥ १० ॥ अशुभे समुपनते सति अशुभो योगो शुभं निरां कुरुते । मुशुभे समुपनते सति सुशुभो योगो ऽशुभं कुरुते ॥ ११ ॥
राशिर्विलनगो यस्तु तत्कालाच्छायया हतः। सप्तो धृतावशेषन्तु गुणकैर्गुणयेत्ततः ॥ १२ ॥ वाणप्रकृतिमन्वर्कद्विरदानलशूलिनः । सर्बपृच्छासु गुणकाः सूर्यादीनामनुक्रमात् ॥ १३ ।। पुनःसप्तविभक्तेऽस्मिन् यदि सौम्योदयो भवेत् । प्रष्टुस्तदाकार्यसिद्धिनेतुः पापग्रहोदये ॥ १४ ॥ एकसप्ततिसंभक्ते शेषे तर्गशोधिते ।। तच्छुद्धिमेति यद्वर्गकालं यद्वसतो भवेत् ॥ १५ ॥ दिनान्यर्कारयोः शेषे पक्षाः शुक्रहिमत्विषोः। गुरोर्मासाशनेवर्षान्तवः शशिजन्मनः ॥ १६ ॥
१ दैत्यपूज्यचरेढड़ो। २ सातु । ३ पि। ४ ताचा । ५ विलानयोगास्तु ।
Aho ! Shrutgyanam
