________________
( १२८ ) वृक्षापगःक्रोशति तोयपातः स्यादिन्द्रखीले सचिवस्य पीडा । वायो गृहे सस्यभयं गृहान्तःपीडा पुरस्यैव च गोपुरस्थे ॥७॥ भयञ्च शय्यासु तदीश्वराणां याने भषन्तो भयदाश्च पश्चात् । अथापसव्या जनसनिवेशे भयं भषन्तः कथयन्सरीणाम् ॥७५ । एकेने प्रातः दिवसेन वस्यान्मासत्रयेणापि च केन चोक्तः। श्वभिःशृगालाः सदृशाःफलेन विशेषमेषामधुना प्रचक्ष्ये ॥७६।। पूर्बोदोच्योः शिवा शस्ता शान्ता सर्वत्र पूजिता । धूमिताभिमुखी हन्ति स्वरदीप्ता दिगीश्वरान् ॥ ७७ ।।
राजा कुमारो नेता च दृतःश्रेष्टश्चरो द्विजः। गजाध्यक्षश्च पूर्वाद्यः क्षत्रियाद्यश्चतुर्देिशाः॥ ७८ ॥ पुरे सैन्येऽपसव्या च कष्टा मूर्योन्मुखी शिवा । अन्यमतिरुता याम्ये सोदरामृतशंसिनी ॥ ७९ ॥ वारुण्येभिरुता सैव शंसने सलिले मृतम् । याहीसग्निभयं शास्ति टाटेति मृतवेदिका। धिग्धिग्दुष्कृतमाचष्टे सज्वाला देशनाशिनी ॥ ८०॥ भेभेति भयमाचष्टे भोभो व्यापादमादिशेत् । फलाँ शपमानेन ग्राह्यश्च परतो रुतम् ॥ ८१ ॥
इति श्वगोमायुचरितादेशः ॥
नक्षत्रचक्रं गृहगोलिकायाः शस्तं रुतादेशविधौ रुतज्ञैः। चुच्छुन्दरी शब्दविधौ च भौमे तूत्पातजाते च ससीम्नि देशे८२ लोपाशिकायाः खलु किकिसीतिरुतं विनान्यानिव वृद्धिदं स्यात् रुतानि सर्वाणि च सर्वदिक्षु नेष्टानि शिष्टैरिह सम्मतानि॥८॥ १ भन्ति । २ याम्या । ३ चोदिका । ४ माशपतमाणेण । ५ विनन्या ।
Aho ! Shrutgyanam
