________________
( १२७ ) पाट्काले ऽवग्रहेऽम्भो वगाह्यं प्रसात्तैरेचकैश्चाप्यभीक्ष्णम् । आधुन्वन्तो वा पिबन्तश्च तोयं दृष्टिं कुर्वन्त्यन्तरे द्वादशाहात६२ द्वारे शिरो न्यस्य बहिःशरीरं रोरुयते वा गृहिणी विलोक्य । शोकप्रदःस्यादथमन्दिरान्तर्वहिर्मुखःशंसति बन्धकीं ताम् ॥६३॥ कुड्यमुत्किरति वेक्ष्मनो यदा क्षेत्रकाननभयं तदा भवेत् । गोष्टमुत्किरति गोग्ग्रहं बदेद्धान्यलब्धिमपि धान्यभूमिषु ॥६४ ॥ एकेनाक्ष्णा साश्रुणा दीनदृष्टिमन्दाहारो दुःखकृत्तद्गृहस्य । गोभिःसार्द्ध क्रीडमाणःमुभिक्ष क्षेमारोग्यं चाभिधत्ते मुदश्च॥६५॥ वामं जिघेज्जानुवित्तागमाय स्त्रीभिःसाकं विग्रहो दक्षिणं चेत् । ऊरं वामं चेन्द्रियार्थोपभोगाः दक्षं जिघ्रदिष्टमित्रविरोधः ॥६६॥ यातुः पादौजिघ्रश्तचेदयात्रां माहार्थाप्तिं वाञ्छितां निश्चलस्य । स्थानस्थस्योपानही चोद्विजिघ्रत् क्षिप्रं यात्रां सारमेयःकरोति॥६७॥ उभयोरपि घ्राणने हि वाह्रो विज्ञेयो रिपुचौरसम्प्रयोगः। अथ भस्मनि गोपयेत भक्षान मांसांस्थीनि च शीघ्रमग्निकोपः।६८॥ ग्रामे भपित्वापि वहिःश्मशाने भषन्ति चेदुत्तमपुंविनाशः। यियासतश्चाभिमुखो विरौति यदा तदा श्वा निरुणद्धि यात्राम६९ उकारवर्णेन रुतेऽसिद्धि रोकारवणेन च वामपार्थे । ब्याक्षेपमौकाररुतेन विद्यानिषेधकृत् सर्वरुतैश्च पश्चात् ॥७॥ षखेति वोच्चैश्चमुहुर्मुहुर्ये रुवन्ति दण्डैरिव ताड्यमानाः । श्वानोऽभिधावन्ति च मण्डलेन ते शून्यतां मृत्युभयञ्च कुर्युः॥७१॥ प्रकाश्य दन्तान्यदि लेढि सृक्किणी तदाशनं मृष्टमुषन्ति तद्विदः । यदाननञ्चावलिहेन्नै सृक्किणी प्रवृत्तभोज्येऽपि तदानविनकृत्॥७२॥ ग्रामस्य मध्ये यदि वा पुरस्य भपन्ति संहस मुहुर्मुहुर्ये । ते क्लेशमाख्यन्ति तदीश्वरस्य वारण्यसंस्थो मृगवाद्विचिन्सः॥७३॥
१ सव्यं । २ । ३ संगत्य । ४ पातो ।
Aho! Shrutgyanam
