________________
२२]
[ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥ भणिओ य तावसेणं-रायकुमारो 'कहि'ति गंतव्वं ? । कत्तो य आगओ तं?, तेण वि सव्वं पि परिकहियं ॥२३४।। जोएइ य सो सव्वं, समंतओ निद्ध-महुरदिट्ठीए । नो पेच्छइ तं बालं, रायसुओ तत्थ देवगिहे ॥२३५।। भणिओ य तावसेणं पुत्तय ! देवऽच्चणस्स मे वारो । ता गिण्ह वरफलाइं, अहं पि किच्चं करिस्सामि ॥२३६।। 'भयवं वट्टेसु तवो', पज्जत्तं मह फलेहिं एएहिं । इय भणिऊणं कुमरो, चलणेसु निवडेओ ॥२३७।। वीसज्जिय परिवारो, रायसुओ अप्पपुरिसपरियरिओ । पच्छण्णो दुमसंलीणो, ठिओ य बालं निरिक्खंतो ॥२३८॥ निव्वत्तियकरणिज्जो, पभक्खितों तावसो वरफलाइं । सह तीए बालाए, दीसंतो रायपुत्तेणं ॥२३९।। फलभक्खणावसाणे, पुणो वि असणं गया बाला । कुमरो वि नियावासे, चलिओ बालं विचितंतो ॥२४०॥ पच्छाऽवरण्हकाले, मज्जिय-जिमिओ य सो वरकुमारो । गंतूण तावसंऽते, सुस्सुसमाणो इमं भणइ ॥२४१॥ जइ भयवं ! न विरोहो, इमम्मि वरपायवोच्छइयदेसे । वरसुरभिसीयलवणे, अच्छामि अहं दिणे कइ वि ॥२४२।। नो एयम्मि पएसे, चउप्पयाइ[य] करेइ अवरोहं । हसिऊण तावसो सो, भणइ य अच्छह जहिच्छाए ॥२४३।। तो सो सुसुस्समाणो, अच्छेउं थोवियं तहिं वेलं । नमिऊण रिसिं कुमरो, गओ वियाले नियावासे ॥२४४।। सो वि य पभायसमए, वक्कलधारी गओ वरफलाणं । रायसुओ वि पभाए, आगच्छइ आसमपयम्मि ॥२४५।। निउणं पि मग्गमाणो, न पेक्खए कण्णगं तहिं कुमरो । तो पुज्जेउं पयत्तो, तं देउलियं जणसमेओ ॥२४६।।
D:\amarata.pm5\3rd proof