________________
5
रिसिदत्ताचरिए पढमं पव्वं ॥]
[१९ विद्धत्तणेणं, हंसो विव सरीरपंडुरत्तणेणं, सरयकालो विव कुसुमफलभरनमियअंगपिट्ठीए को वि जराजुण्णो तावसवेसधारी कंद-मूल-फलगहियभरो पविट्ठो त्ति देउलियाए ।
अब्भुट्ठिओ य तीए, सुरवहुसरिसाए पवरबालाए निक्खित्तवरफल[स्स य] पमज्जिया तीए तच्चलणा ॥१९६।। कयमज्जणऽब्भिहो सो, तीए पवराए चेव बालाए । दिण्णासणे निविट्ठो पउमिणिकुसुमासणवरम्मि ॥१९७|| सह तीए कण्णाए पभक्खिओ वरफलाइ सो तत्थ । अम्हे वि इमं दटुं, सकोउगा चेव संजाया ॥१९८।। दट्ठण इमं सव्वं, संपत्ता एत्थ संपयं इण्हि । एएण कारणेणं, अम्हेहिं चिरावियं सामि ! ॥१९९।। तो भणइ रायपुत्तो,-को होज्ज वणम्मि तत्थ सो पुरिसो ? । का वा सा वरबाला ? महइमहंतं इमं चोज्जं ॥२००।। तो तं भणंति पुरिसा, नूणं सो रक्खसो महाघोरो । सा दिसति-सोमवयणा, रक्खसिया होज्ज रण्णम्मि ।।२०१।। तो भणइ रायपुत्तो, फलाइं नो रक्खसाइं भक्खंति । नो वाऽग्गीहोमं करेंति नो चेव नियम-तवे ॥२०२।। ता नूण तावसाइं, ताइं अच्छंति तत्थ वणमज्झे । अहवा किं बहुएणं, देह पयाणं पभायम्मि ॥२०३॥ एयम्मि अवसरम्मी, सूरो गयणं कमेणं लंघेउं । पत्तो अत्थमणगिरिम्मि, मउलेउं पंकयवणाई ॥२०४।। अत्थमिए दिवसयरे, संझाराएण मंसखंडेणं । गहिएणं दसणेहिं, संपत्ता रक्खसी रयणी ॥२०५।। तो ताण तावसाणं, कहाए अक्खित्तमाणसो राया । गमिऊण अद्धरत्तं, निदं सो लहइ पच्चद्धे ॥२०६।। अवसेसरयणिमेत्ते, बंदियणविबोहिओ वरकुमारो । सो भणइ-सेण्णमज्झे, देह पयाणं, सरंतेणं ॥२०७।।
D:\amarata.pm5\3rd proof