________________
5
10
15
20
25
१६]
[ ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥
अह रूसिओ कुमारो, वाहइ खंधस्स जाव वरखग्गं ता । सो वि वंचिऊणं वाहइ, कुमार [ खंध] स्स नियखग्गं ॥ १५९ ॥ कुमरो वि वंचिऊणं, अरिदमणं भणइ ईसि हसिऊणं । किं खग्गजुज्झिएणं, बाहुजुज्झेण जुज्झामो ॥१६०॥ निक्खित्तखग्गरयणा, दो वि जणा महियलम्मि विउलम्मि । तह जुज्झिउं पयत्ता, जह वणमहिसा अरण्णम् ि॥ १६९ ॥ संचुण्णियंगमंगा-रुग्गाभेण -- [ ? ] लित्तनियअंगा | मत्तगया इव रण्णे खणमेत्तं जाव जुज्झति ॥ १६२॥ ताव कुमारेणं सो, तह बद्धो नागपासबंधेहिं ।
जह खणमेत्तेणं वि य वसीकओ सो कुमारेण || १६३ || एयम्मि अवसरम्मी उग्घुट्टं देव-दाणव-नरेहिं । 'जयइ कुमारो' भणिउं मुक्का कुसुमाण वरवुट्ठी ॥१६४॥ सो वि य अणिच्छिऊणं रज्जं कुमारेण दीयमाणं पि । पव्वइऊणं सिद्धो, जिणं (णि) दनमिनाहतित्थम्मि ॥ १६५ ॥ चलिओ पुणो इहइं कुमारो गामागरनगरमंडियं वसुहं । पेक्खंतो अइरम्मं, कावेरीपुरीवरीं अंतेणं ॥१६६॥ अह सो थोवदिणेहिं लंघेउं जोयणाई बहुयाइं । संपत्तो गुरुरण्णे, गय-गंडय-सीहपवरम्मि ॥१६७॥ तं च केरिसं ?
सज्ज - ऽज्जुणसंछन्नं जंबु- कयंवं - ऽव - निंब- रमणीयं । पुन्नाग-नाग-चंपय-रायंछुय - बउल पडिपुण्णं ॥१६८॥ अइवंतय-सत्तच्छय-असोय - वरतिलयपाडलाइण्णं । कणियार- केलि-राइणि-पियंगु - जंबीरपरियरियं ॥ १६९ ॥ केयइ-लवंग-तह कंचणार एमाइ रुक्खपडिपुण्णं । पेच्छेइ महारण्णं वच्चंतं तत्थ तं सेण्णं ॥ १७०॥ अवि य- कत्थ वि पव्वयविसमं, कत्थ वि निज्झरण- सरियसयकलियं । कत्थवि बुक्कातं वानरवूहेहिं तं रणं ॥ १७१ ॥
D:\amarata.pm5\3rd proof