________________
३१२]
[ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥ तं सोउं कणगरहो कोहहयासणपलित्तसव्वंगो। दबोटुभिउडिभीसणवयणो रत्तच्छिदुप्पेच्छो ॥३५७॥ अवसर दिट्ठिपहाओ तमेरिसं जइ तए समायरियं । मेच्छाणं चिय निदियमिइ कडुयं रुप्पिणिं भणइ ॥३५८॥ संपइ रिसिदत्ताए इय मरणे किं मए जियंतेण? । साहेमि जलणमिहि कह कटे चियाजोग्गे ॥३५९॥ तं सोउं सव्वो वि हु मंतिजणो गुरुविसायमावन्नो । गुरुसोयसल्लियंगो निवेयए रायपायाण ॥३६०॥ तेणावि हु परिचिंतियमहो ! हु कुडिलत्तणं महेलाणं । जेण मए वि न नायं पच्छन्नं पेच्छ पावमिमं ॥३६१॥ धिद्धी ! एयाए पावियाए बहुकूडकवडभरियाए । नरयगइगामिणीए निंदियसच्चरियचेट्टाए ॥३६२॥ एयं पि वयमिमीए सिरम्मि निवडउ अणज्जहिययाए । रक्खसिवायकयं पुण इहई पि हु मत्थए पडियं ॥३६३॥ एवं खिसिज्जंती पुरलोएणं पए पए पावा । लुयपुच्छ-कन्न-धूसरखरपिट्ठाऽऽरोवियसरीरा ॥३६४॥ विग्गोविऊण नयरे रन्ना निव्वासिया परिव्वाया । नारी जणे अवज्झ त्ति तेण जीवंतिया मुक्का ॥३६५॥ कुमरो वि हु जा न मुयइ कहिं पि भणिओ वि मरणनिब्बंधं । नायरजणेण रड्या चिया तओ सारकट्टेहिं ॥३६६॥ तत्तो वारंतस्स वि रन्नो नायरसमग्गलोयस्स । हाहारवमुहलस्स वि चित्तं चलिओ चियाए सो ॥३६७॥ सियवत्थ-विलेवण-कुसुमदाम-ऽलंकारसेयमुत्ती वि । कणगरहो रिसिदत्ताणुरायगुणओ दढं रत्तो ॥३६८॥ तव्वयणाओ हुयासो जा किर पउणीकओ चियापासे । ता रन्ना विन्नत्तो विणएणं तावसकुमारो ॥३६९॥ भयवं ! तुह वयणमिमो न कयावि हु लंघए तआ एयं । तह कह वि हु भणसु जहा विरमइ एयाओ पावाओ ॥३७०॥ भणिओ तावसकुमरेण भद्द ! किमिमं तए समारद्धं । नीयजणोच्चियमइनिंदियं च सुकुलप्पसूयाणं ? ॥३७१॥ अन्नं च तया तुमए तवोवणाओ ममाणयंतेण । भणियं कयकिच्चो हं तुममाणेऊण मुच्चिस्सं ॥३७२॥ तं विस्सरियं संपइ पारद्धं अवरमेव किं पि तए । कज्जं जइ जुत्तमिमं ता कुमर ! तमेव जाणासि ॥३७३॥
D:\chandan/new/datta-p/pm5\2nd proof