________________
[३११
परिशिष्टम् [२] ऋषिदत्ताख्यानकम् ॥]
भणियं मुणिणा सुंदर ! मा तम्मसु एत्तियं कए तीसे । अवहरियं जं विहिणा सोयंति तयं न सप्पुरिसा ॥३४१॥ इय एवं जाव तहिं परोप्परं हंति तेसिमालावा । ताव पहाया रयणी समागया मंतिणो तत्थ ॥३४२॥ भणियं च कुमर ! दिज्जउ पयाणयं बहु विलंबियं एत्थ । पुणरवि य नियत्तेहिं एस मुणी एत्थ दृट्ठव्वो ॥३४३॥ भणियं च कुमारेणं जइ एस मुणी मए समं चलइ। ता होइ पयाणयमिहरहा उ मह नियमओ नत्थि ॥३४४॥ इय कुमरनिच्छयं जाणिऊण तह कहवि तावसकुमारो । भणिओ मंतीहिं जहा संचलिओ सह कुमारेण ॥३४५॥ कावेरीए पुरीए अणवरयपयाणएहिं कणगरहो । संपत्तो तप्पहुणा पवेसिओ परमभूईए ॥३४६॥ परिवाराइपरिगओ समप्पिओ तस्स पवरपासाओ। तो जोइसियविसोहियसुहकरण-मुहत्त-लग्गम्मि ॥३४७॥ मंगलतूररवेणं नच्चिरवरविलयसत्थसुहएणं । वित्तं पाणिग्गहणं सह कुमरेणं कुमारीए ॥३४८॥ तत्थेव ठिओ कइय वि दिणाणि कुमरो सुहेण ससुरकुले । समयं तावसकुमरेण विविहसंगयविणोएण ॥३४९॥ अह अन्नया य सो रुप्पिणीए संजायपोढपणयाए । भणिओ सा केरिसिया रिसिकन्ना कहसु रिसिदत्ता ? ॥३५०॥ जीए तुममंतराले वसीकओ आसि मं विमोत्तूण । तेणुत्तं जइ तीए का वि समा दीसए नारी ॥३५१॥ ता तुज्झ पिए ! साहेमि इहरहा कह णु तीरए कहिउं ? । किं बहुणा ? तारिसिया न लब्भए मंदपुन्नेहिं ॥३५२॥ विहिणो वसेण तीए हत्थुत्तिन्नाए जणयवयणाओ। तुज्झ पिए ! परिणयणत्थमागओ मुणसु सच्चमिमं ॥३५३॥ तो रिसिदत्ताअणुकूलकम्मपरिणइवसेण तीयुत्तं । पिययम ! तुमं न जाणसि जहा मए एत्थ आणीओ ॥३५४॥ कहमिव ? तीए सव्वो वि वइयरो साहिओ सुणंताणं । कणगरह-तावसाणं गुरुविम्हयमुव्वहंताणं ॥३५५॥ चिंतियमिसिदत्ताए विहियमिमं सोहणं जमेयाए । पच्चक्खं दोण्हं पि हु महलीयकलंकमवणीयं ॥३५६॥
१. समगया-प्रतौ।
D:\chandan/new/datta-p/pm5\2nd proof