________________
३१०]
[ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥ तो तं मज्झ पयच्छसु अहं तु तुह देमि अप्पणिज्जाओ। मुणिणा भणियं विज्जाण केरिसं तुज्झ माहप्पं ? ॥३२५॥ तीए अमुणंतीए तच्चं सव् पयासियं तस्स । जह कावेरिपुरीओ पत्ता रहमद्दणपुरम्मि ॥३२६॥ जह कुमरपिययमाए रक्खसिवायं पुरम्मि पयडेउं । कुमरपियं माराविय कुमरेण समं समायाया ॥३२७॥ रुप्पिणिपरिणयणत्थं इमो मए चेव चालिओ कुमरो । एयं मह विज्जाणं माहप्पं तावसकुमार ! ॥३२८॥ मुणिणा भणियं कज्जं न मज्झमेयाहिं पावविज्जाहिं। इय भणियम्मि निरासा सट्टाणं सा गया पावा ॥३२९॥ एत्थंतरम्मि भाणू अस्थमणमिसेण दुयमइक्कंतो। पव्वाइयाए तीसे कुचेट्ठियं दद्रुमचयंतो ॥३३०॥ कुमरो वि सुइरमब्भत्थिओ वि किं नाऽऽगओ कुमारमुणी ? । इय भावितो पुणरवि तस्स सयासम्मि संपतो ॥३३१॥ पेच्छड झाणारूढं झाणसमत्तीए गरुयविणएणं । अब्भत्थिऊण नीओ नियसेन्ने तावसकुमारो ॥३३२॥ पच्चासन्ने रयणीए दो वि सयणेसु तावस-कुमारा । ससिणेहसंकहासुहियमाणसा तत्थ परिवसिया ॥३३३॥ भणियं तावसकुमरेण कुमर ! किर केरिसाऽऽसि रिसिदत्ता ? । जीए कए परितम्मसि तुममेवं निब्भरसिणेहो ॥३३४॥ कुमरेणुत्तं तीए वन्निज्जइ किर किमेगजीहाए ? । सा जेण पयावइणा गुणमइया चेव निम्मविया ॥३३५॥ रूवं रइरूवनिभं लायन्नं गिरिसुयाए अब्भहियं । सुंदेरं देवीण वि न दीसए तारिसं मित्त ! ॥३३६॥ अवरे वि महुरभासण-दाण-दया-विणयपमुहगुणनिवहा । जोइज्जंता वि जणे दीसंति न अन्ननारीणं ॥३३७॥ तीए सह सरसजंपिय-उवगूहिय-ललियसुरयरमियाई । सुमरंतस्स न विदलइ मह हिययं वज्जनिम्मवियं ? ॥३३८॥ किंतु मह तुज्झ पासे मणयं संपज्जए सुहं मित्त ! । इयरह भुयणमसेसं विसं व मन्नामि तीए विणा ॥३३९॥ किं बहुणा? दहदियहे रयणनिहिं दंसिऊण तं दइयं । उद्दालिऊण विहिणा विडंबिओ किं करेमि अहं ? ॥३४०॥
१. तत्त्वम्-खं० टिप्पणी।
D:\chandan/new/datta-p/pm5\2nd proof