Page Text
________________
२८४]
[ ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥ कतिवयाइं घेत्तुं पणामपुव्वं पडिसेविदाई । भणिदं च रायपुत्तेण-कुणसु पसादं, घेप्पदु अम्ह हत्थादो जेण केणइ पयोयणं ति । तीय णवि (? हि) त्ति पडिसेधितो गदो आवासं ।
ताधे पव्वावरण्हकाले पणो गदो रिसिकमार-सगासं । भणदि य रायसदो-रिसिकमार ! ण मे संपदं तुमं अपेच्छंतस्स धिती अस्थि । तुब्भे य वणवासणिरदा अम्हे पुण भोगपिवासाणुगदा, एस महंतो विरोधो । तुमं च मे पुव्वसंगदिओ इव जधा हिदयं अदिगदो । तं दे ताव अम्हं पासदो कीरदु । पच्छ वि णाम तवं काहिध, आगच्छध मए सह संपदं ताव रज्जं भुंजध त्ति । रिसिकुमारेण भणिदं-रायपुत्त ! णत्थि मे भोगतण्हा पदणुई वि । तेण भणिदंरिसिकुमार ! जदि णेच्छध ण णाम । किंतु अज्जं ताव खंधावारे मया सह सुविदव्वं । तो तेण भणिदं-भो ! ण वट्टदि अम्हं गाम चतुप्पदक्कंता मही वि अक्कमिदं, किमंग पुण खंधावारं णगरं वा पविसदुं ? ति । रायपुत्तेण भणिदं-जाणामि एदं कज्जं, तध वि सिणेहो मे बाधदि । तं एस परमत्थो जदि तुमं अज्ज मया सह ण गच्छसि, तदो मया वि इध चेव वसिदव्वयं होहिदि । एवं भणंतो पडिदो से पादेसु-कुणदु पसादं, गम्मदु मे आवासं ति ।
रायपुत्तस्स णिच्छयं णादु बहवे भड-भोइया लग्गा बेंति य-रिसिकुमार ! एस महिपालो माणणीयो सव्वपासंडीणं । तं कुणध से वयणं । वसध अज्ज एक्करादिं । ततो किच्छाहिं तीय अब्भुवगदं । भणदि य-गच्छध ताव तुब्भे । अहं पुण देवदच्चणं कादं संझाकाले सयमेव एहामि । ततो तेसु तध त्ति पडिवण्णं । अवक्कंता य एक्कदो । आगदा य तत्थ किध वि भमंती सा दुट्ठपरिव्वाइया । तीय य रिसिकुमारो त्ति कादं अभिवादिदा इतरा य । सा य तं भणिदा । आढत्ता य सा धुत्ती धुत्तग्गदूतीउ [वि य] विइत्ताउ आलाव-संकधाउ जोएदुं । चिंतिदं च इसिदत्ताए-णूणं खु एसा पावपरिव्वाइया, जीय अहं रक्खसी आणत्ता । ततो तीय हिदयलभणत्थं पुच्छिदा-अज्जे ! तुब्भेत्थ कदो आगदाउ ? तीय य भणिदं-अहं कावेरीतो रधमद्दणं णगरं गदा आसि । इदाणिं पुणरवि कावेरिं चेव चलिदा हं । तुमं पुण एत्थ एगागी अच्छंतो किध केण वि सावदेणं ण पाविज्जसि? तदो इसिदत्ताए भणिदं-ण मे सावदाई पभवंति, मंतोसधिबलथंभिदाई । ततो सा धुत्ती हेवाइदा भणदि-रिसिकुमार ! अस्थि मज्झ वि दो विज्जाउ ओसोवणि-तालुग्धाडणीओ सिद्धाओ । तुब्भं पुण कदरा विज्जा हवदि? रिसिकुमारेण भणिदं-मम दिट्ठपच्चयाओ बहूसु चोर-सावदसतेसु थंभणिविमोक्खणीओ दो विज्जाओ हवंति । ततो परिव्वाइयाए भणिदं-अहं तुह ताओ दो वि सामण्णाओ पढिदसिद्धाओ पयच्छामि । तुहं पि मम थंभणि-विमोक्खणीओ सामण्णाओ कादं पयच्छाहि । रिसिकुमारेण भणिदं-ममेदाउ पच्चक्खं पेच्छ, एगागिस्स सारक्खणीओ, दिट्ठपच्चयाओ । इमं इमं च कज्जं कदं मे । तुह पुण एदासु जं कज्जं कदं तं मे कधय जा ते धम्मठिदाए होंतु पत्तियामि । ततो सा सयमेव थंभणिविज्जालोभेणं पुणो य अरण्णवासी रिसिकुमारो त्ति य वीससंती रूविणीदो घेत्तुं तं पच्चं (? जं) तं जाव इसिदत्ताए
१. णिवित्ति खं० मो० विना । २. काहिअधागच्छध खं० मो० विना । ३. महिपालो पंचमो लोगपालो माण० मो० । ('पंचमो लोगपालो' इति पाठः मो० प्रत्यामेव वर्तते ।)
D:\chandan/new/datta-p/pm5\2nd proof
| SR No. | 009695 |
| Book Title | Rushidatta Charitra Sangraha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandanbalashreeji |
| Publisher | Bhadrankar Prakashan |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 436 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & Literature |
| File Size | 2 MB |