________________
परिशिष्टम् [१] इसिदत्ताकहा ॥]
[२८५ चंडालसमप्पणं ताव सव्वं परिकहेदि । तं च सोदूणं चिंतिदं इसिदत्ताए-एदीय (मे) पावाए तं महावसणं पाविदा हं । ताहे भणिदा तीय परिव्वाइया-सुणघ, एसा थंभणिविज्जा सह विमोक्खणीए दुक्खसाधणिज्जा, ण य सक्का थोवेण कालेणं घेत्तुं वा । अहं अरण्णवासी तुमं च जणवदोवसेविणी । विरुज्झति य अम्हं वणरिसीणं सावज्जविज्जापदाणं गेण्हणं वा । गच्छ, णत्थि ते विज्जाओ त्ति ।
ताव य पुणो आगंतूणं रायपुत्तेण सबहुमाणं णीतो रिसिकुमारगो त्ति सा णिययावासं । तत्थ य कधं चि जत्तेणं अणिच्छमाणो वि रिसिकुमारो ठवितो सयणिज्जे । ठविदं च से सयणिज्जं रायपुत्तसयणिज्जासण्णे । सुचिरं च आलावं कादं णिद्दावसं उवगदा । ततो जामावसेसाए सव्वरीए पविट्ठा सचिवा रायपुत्तं विण्णवेंति-सामि ! पयाणयवेला वट्टदि त्ति । तं च सचिवभासिदं रायपुत्तो सोदणं तं रिसिकुमारगं भणदि-सामि ! तुमे अम्हं अणुग्गहत्थाय कावेरिं णगरिं जाव अवस्सं गंतव्वं ति । रिसिकुमारेण भणिदं-एदं चिय बहुं वदादिक्कमणं कदं । कदो मम इदाणिं कावेरिं गमणं । ण वहदि मे हलक्कंतं भूमिं समक्कमिदं । रायपुत्तेण भणिदं-मम सिणेहेण ते अवस्सं अवक्कमिदव्वा । तेण भणिदं-किंतु मए तत्थ गदेणं (गमिदुं ?) ण वट्टदि (मे) । कहिं णाम तुमं रायसुतो, कत्तो य वयं वणोगसा । तं अलमेदेणं असग्गाहेणं । मा मे बाधसु । ण वच्चामि त्ति । रायपुत्तेण भणिदं-जदि तुब्भे ण वच्चध, ततो अहमवि ण वच्चामि । अलं मे परिणीतेणं ति । रिसिकुमारेण भणिदं-ण णाम परिणेसि । अच्छ, अहं पुण ण वच्चामि ।
ततो मंतीसु रिसिकुमारो पणदेसु पभणिदो-सामि ! पुव्वं पि रायसुदस्स एत्थ पदेसे आगदस्स विग्धं आसि । इदाणिं पि तं चेव । तं मा से इदाणिं तुह मुहेणं वियाहचलिदस्स विग्धं समुप्पज्जदु । उटेह, वच्चामो । कामं एतेण चेव पंथेणं पडिणियत्तो समाणो आसमपदं अधिटिहिसि । एवं भणंता मंतिणो सह रायसुदेणं पडिदा से पादेसु । ताधे भणिदं रिसिकुमारणएवं णाम वच्चामि अहं इदाणिं । मा पुण मम पडियागदस्स लग्गेज्जाध त्ति । तेहिं स-समयं 'तध त्ति' पडिवण्णं । ततो चलिदो रिसिकुमारो रायपुत्तेण सह । अब्भत्थणाभि य विविधाहि कधंचि किच्छाहि णिययतल्लडीय समारोविदो । आसण्णसय (? यणिज्जा) सणभोयणेहिं य उवचरिज्जमाणो वच्चदि सह रायसुदेणं ।
कमेण य परागदा कावेरिं । गदा य पुण्णपतिण्णा परिवाइया रूविणिसगासं, पुजिदा य तीए । महदा य अग्घेणं पडिच्छिदो सुंदरपाणिणा कणगरधो । वत्तं च से विभूदीए रूविणी य सह पाणिग्गहणं । उवणीदा य पदोसकाले कणगरधस्स सोवणयं रूविणी । कणगरधो य खणमवि रिसिकुमारस्स वियोगं ण सहति । सो य रायपुत्तेण तं समयं सहाविदो । पविट्ठो य सोवणयं । दिण्णासणो णिसण्णो रिसिकुमारो तं रायपुत्तं भणति-किं मे वधुसहितो अवेलाए सद्दावयसि ? पच्चूसे मिलीहामो त्ति । रायपुत्तेण भणिदं-ण मे वधूय कज्जं तत्थ, जत्थ तुमं खणमवि ण पेच्छामि । तं एसो परमत्थो । एत्थ चेव तुमे सुविदव्वं । असुवंते वा एत्थ तुमे
१. लग्गेज्जाहि मो० । लग्गेज्जाधि खं० मो० विना ।
D:\chandan/new/datta-p/pm5\2nd proof