________________
परिशिष्टम् [१] इसिदत्ताकहा ॥]
[२८३ कणगरधं, कीरदु से पाणिग्गहणं ति । अविसउज्जयंताण वा तुब्भं कण्णालियं । अहं पुण कण्णगं अण्णस्स पयच्छामि । ततो हेमरथेण संदिटुं-किं करेमि ? विसज्जिदो मे आसि विरोप्पाए (?) कुमारो, जाव अद्धपधे अण्णं तावसकण्णगं परिणेदुं णियत्तो । तं पुणरवि एस विसज्जेमि कुमारं गच्छधेदि ।
सा य परिव्वाइया लेहेणं रूविणीए संदिसदि-पुत्त ! घडिदं मे तुह कज्जं, थोआवसेसं वट्टदि ।
रणा य पुणरवि अब्भत्थिदणं पुणो महदा बलसमुदाएणं महाविभूतीए य वीवाहकज्जे विसज्जितो कावेरिं कणगरधो । सुंदरतिधिकरणेण य संपट्ठिदो । पट्ठिदा य तेणेव सह सा परिव्वाइया । कमेण य वच्चंतो पत्तो तं चेव सरं आसमपदं च इसिदत्ताए जम्मभूमी । तत्थ य आवासिदो चिंतेदि कुमारो आसमपदसंदंसणेण इसिदत्ताए सुमरमाणो हा ! एस सो सरो जत्थ मया इसिदत्ता णिस्सेसणिधि विव पाविदा । परुण्णो य गुणे सुमरितूण, भणति य अत्तपुरिसे-आगच्छध, पेच्छामो ताव पियाए इसिदत्ताए जम्मभूमियं ति । गदो य तं देवकुलियं । दिट्ठा य तेण तत्थ रिसिकुमारगरूवधारिणी इसिदत्ता अवितधपरियत्तिदरूवा । मारिद त्ति य जणपागडं चिंतयंतेणं णेव संजाणिदा । तीय पुण भत्ता संजाणिदो । दुक्खं च कधं चि किच्छाहि तीय संवरिदं । दिण्णो य तीय पउमिणिपत्तेणं ताव कुलायारेण भत्तुणो कुसुमग्यो । कणगरधो वि तं पेच्छमाणो ण तिप्पदि । उप्पण्णगाढसिणेहाणुरगो य पुच्छदिरिसिकुमारग ! केवच्चिरं ते एत्थ एगागिणो परिवसंतस्स ? कधं एगागी धिदिं लभसि ? अस्थि वा ते इधं कोइ विदिज्जओ? । तीय भणिदं-एत्थ पुव्वं एक्को रायरिसी आसि । धूदा य से विदिज्जिया । सा य किर केण वि रायपुत्तेणं परिणेदं सविसयं णीदा । सो वि रिसी अग्गि पविट्ठो । एदं च आसमपदं सुण्णयं जादं । अहं च एगागी परिब्भमंतो मियचारियाए पुव्वरिसिववदेसेणं इधं पत्तो । एदं च सुण्णं आसमपदं अधिट्टिदो हं । एत्थ य मे एगागिणो वसंतस्स साधियं पंचमं वरिसं ।
ततो चिंतेदि रायपुत्तो-णूणं एस तदा चेव एत्थ ठिदो, जदा मे पिया परिणे, णीदा । तदो चिंतयंतो गाढदरं सचिंतो जादो । रिसिकुमारेण य भणिदो-रायपुत्त ! सचिंतो इव दीससि । किमेदं ? ति । तेण य भावं संवरयंतेण भणिदं-ण वि मे काइ चिंता, परं मे तुहदसणसंधुक्खिदो पुव्वभविओ इव सिणेहाणुरागो बाधदि । ततो पुणो रिसिकुमारेणं भणिदो-रायपुत्त ! रण्णवासिणो मह तुमं च खणदंसणम्मि को सिणेहो ? त्ति । तेण भणिदंजाणामि एवं कज्ज । तध वि मे बला सिणेहो बाधति त्ति । ताधे पुणो रिसिकुमारेण भणियंरायपुत्त ! तं सि अतिधी मम, तं पडिच्छध अरण्णवाससरिसं अतिधेयं फलसंविभागं ति । ततो तेण सबहुमाणं भणिदो-सिरि(? रिसि)कुमार ! इच्छामि देह मे तुह हत्थसंसग्गिसुहसणाधाइं कदिइ फलाई ति । तेण य अं(व)वाडय-दालिम-णारंग-णियोज्ज (?)सहयार-णीयूर (? खज्जूर)-बीयपूरगादीणं भरिदा पुडइणिपत्तपुडिगा उवणीता । तेण य तदो
१. तध चि० खं० मो० । २. णीयरवीरथपूर० ख० मो० विना ।
D:\chandan/new/datta-p/pm5\2nd proof