________________
[९३
रिसिदत्ताचरिए चउत्थं पव्वं ॥]
सो एवमाइ सोक्खं भुंजेइ तत्थ देवलोगम्मि । आउखयम्मि चविउं मणुयभवं चेव पावेइ ॥२५७॥ तं पुण आरियदेसे, सुकुले तह सुद्ध चेव जाईए। बोही लहिऊण तहा, पवज्जं तह य पावेइ ॥२५८॥ पंचमहव्वयधारी, पंचहिं समिईहिं तह य संजुत्तो । रागद्दोसविमुक्को, पव्वज्जं कुणइ सो धीरो ॥२५९॥ सो पालियपव्वज्जो, घणघाइचउक्कयं खवेऊणं । उप्पाडिऊण नाणं खवेइ भवबंधणे कम्मे ॥२६०॥ खविऊण सेसकम्मे, सेलेसिं पाविऊण समएणं । सो होइ मोक्खगामी, तत्थ गओ नो पुणो एइ ॥२६१॥ अजरो अमरो अरुहो असरीरो सयलमुक्कवावारो । निव्वाणगओ चिट्ठइ समयं सोक्खेहिं परियरिओ ॥२६२॥ नरनाह ! इमाओ ते गईओं पंच वि कमेण कहियाओ। जो ते पमुच्चिउ ह( ? ) नरयगईयाइयाउ त्ति" ॥२६३॥ सुणिऊण इमं वयणं, राया नमिऊण तह य पयकमलं । भणइ गुरुं हिट्ठमणो, सामिय ! एवं इमं भव्वं ॥२६४।। तुझे वि इमं सोउं, नारय-तिरिय-मणुय-देवगइकहणं । वेरग्गभावियमणा, पंचमगइसाहगा होह ॥२६५।। इय रिसिदत्ताचरिए, गाहनिबद्धे वरम्मि सुपसत्थे । गुणपालविरइए, वरं चउत्थपव्वं समत्तं ति ॥२६६।। छ ।
20
D:\amarata.pm5\3rd proof