________________
5
10
15
20
25
७६ ]
[ ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥
संपइ कहसु पओगं, जेणं आणिओ, अहं सुयणु ! | पेच्छ, अदिट्ठे वि मए, ममोवरिं आसि ते नेहो ||३७||
भावं अलक्खिऊणं, भणियं कण्णाए, जइ न रूसिहसि । ता साहेमि अहं, ते (तो) कुमरेण वि सा इमं भणिया ||३८|| गेण्हंति बहुमाणं, गुणनिहि जे हुंति पंडिया पुरिसा । 'अईअत्थे को कोवो' कहसु पिए आणणपओगो ||३९|| तो सा गहगहिया इव, रिसिदत्तापुण्णचोइया संती | आईं घेत्तूण इमं सव्वं कहिउं समादत्ता ||४०|| जह पव्वायाऽऽदिट्ठा, गया य रहमद्दणम्मि जह नयरे । जह पुरिसा मारेउ, लित्ता रुहिरेण रिसिदत्ता ॥४१॥ पाणेहिं य भमाडेउं नयरे, नेऊण जह मसाणम्मि । सा मारिया रुयंती, तावसिया पाणपुरिसेहिं ॥ ४२॥ इय सव्वं परिकहियं, आई घेत्तूण, तस्स कुमरस्स । रिसिदत्ता वि य निसुणइ, सव्वमिमं कहियमाणं ति ||४३|| चिंतेइ य हियएणं, रिसिदत्ता, साहु मम कयं ईए । जं कहिऊण य एयं, अयसो मम [तेण] अवणीओ ॥४४॥ कुमरो वि इमं सोउं, अणिट्ठवयणं अईवसंतत्तो । दीहुहनीससंतो, पत्तो सो एरिसमवत्थं ॥ ४५ ॥ पगलंतअंसुनयणो, वज्जासणिसरिसवयणसंतत्तो । सोगेणं अक्कंतो, पत्तो सो एरिसमवत्थं ॥४६॥ भणिऊणं सो एवं अवसर [तुं] अलच्छिभायणे ! सिग्घं । परिवत्तिउं कुमारो, परंमुह झत्ति संवत् ॥४७॥
कह वि गमिऊण रयणीं (णि), पभायमेत्तम्मि भइ सो सचिवे । न धरेमि अहं पाणा, रएइ सिग्घं चिया मज्झं ॥४८॥
विण्णविओ सो तेहिं, सामिय ! तं कहसु कारणं एयं । तेण वि सव्वं कहियं, विणासिया जाव रिसिदत्ता ॥ ४९ ॥
D:\amarata.pm5\3rd proof