________________
६८]
[ ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥ आगच्छ ताव भुंजसु, मम सहिओ हियइच्छियं रज्जं । पच्छिमवयम्मि रिसिवर ! करेज्ज तं चेव उग्गं तवं ॥१७९।। तो रिसिवरेण भणिउ[यं], नत्थि ममं भोगतण्हया कुमर ! । कुमरेण वि सो भणिओ, नमिऊण रिसी इमं वयणं ॥१८०॥ धण्णो सि नाम, नेच्छसि रज्जं, जइ सामि ! तो वि अज्ज तए । वसिअव्वं खंधाए, मम मणपरिओसजणणत्थं ॥१८१॥ रिसिणा भणियं अम्हं न वट्ठाट्ट]ए गो-पयाइ-अक्कंता । भूमी वि अइक्कमिउं, किं पुण सेण्णम्मि पवेसिउं ॥१८२।। कुमरेण वि सो भणिओ, जाणामि अहं तहावि मे नेहो । वाहेइ, जइ न वच्चसि, अहं पि तो एत्थ वसिहामि ॥१८३।। इय एवं भणमाणो, पडिओ चलणेसु, कुण पसायं'ति । गम्मउ मे आवासं' भणिओ सो रिसिवरो तेणं ॥१८४।। नाऊण निच्छयं से, कह वि हु किच्छेण रिसिकुमारेणं । पडिवज्जिऊण भणियं-‘एवं ति हवेउ वच्चामि' ॥१८५॥ भणिओ तेण कुमारो, गच्छह तं कुमर ! एमि हं एस । काऊण देवकम्मं, संझाकालम्मि तो पच्छा ॥१८६।। पडिवज्जिऊण एयं, कुमरो नमिऊण रिसिवरं तह य । अवकंतो जणसहिओ, गओ य निययम्मि आवासे ॥१८७।। एयम्मि अवसरे सा, संपत्ता झत्ति आसमपयम्मि । पव्वाया भममाणा, दिट्ठो सो रिसिवरो तीए ॥१८८॥ सो पणमिओ य तीए, 'रिसिकुमारो'त्ति काउं रिसिदत्ता । तेण वि रिसिणा भणिया, 'उवविस', तुह सागयं अज्जे ! ॥१८९।। सा उवविट्ठा, कहिउं आढत्ता धुत्त-चोर-जाराणं । अक्खाइयाओ धुत्ती, अणेगहा रिसिकुमारस्स ॥१९०।। नाया य तेण रिसिणा, एसा सा पावकारिणी धुत्ता । रक्खसिया काऊणं जीए, अयसो ममं दिण्णो ॥१९१॥
D:\amarata.pm5\3rd proof