________________
रिसिदत्ताचरिए तइज्जं पव्वं ॥]
[६७ पुव्वभवसंगओ विव, जा दिट्ठो, ता वससि मे हियए । सामि ! पविट्ठो ठाहसि, विउ[ओ]गचिंताए मे हिययं ॥१६६।। जाणामि जइ विओगं, न होइ तुह पायदंसणेण स(म)मं । एएण कारणेणं सामि ! सचितो अहं जाओ' त्ति ॥१६७।। भणियं रिसिकुमरेणं-'कुमरो मम उवरि तुज्झ नेहो'त्ति । जेण ममं कुमरस्स वि, थोवं दंसणं एत्थ ॥१६८॥ खणदंसणम्मि नेहो कयरो किर होइ ! एत्थ सुपसिद्धो । अणवरयदंसणेणं, नेहो पयडेइ अत्ताणं ॥१६९।। रायसुएणं भणियं,-जाणामि अहं तहा सेए मो[?] । विफुरइ नेहो पि एत्थ दिढे जहा सुयणु ॥१७०।। ताहे रिसिणा भणियं, कुमार ! मह अतिहि आगओ सि तुमं । गिण्हह संविभागं फलाण मह संतियाणं च ॥१७१।। भणिओ य सबहुमाणं, तेण वि देसु'त्ति कइवय वि फलाणि । तुह हत्थफरिसियाई, भुंजामि अहं सयं जेण ॥१७२।। तेण वि अंबं(ब)-ताडय-दाडिम-नारंग-नालिएरेहिं । भरिउं पउमिणिपत्तं, उवणीयं तस्स [कुमरस्स] ॥१७३।। फलाणि गहिऊण पभणिओ य रिसिकुमरो [सुपसाय मम] । गिण्हउं तं फलाइं....... कज्जं रिसिणा न व त्ति भणियं ॥१७४॥ काऊण तो पणामं गओ य कुमरो नियम्मि आवासे । पुव्वावरण्ण[ण्ह] काले, पुणो गओ रिसिसयासम्मि ॥१७५।। भणिओ य रिसी तेणं, नत्थि ममं सामि ! हिययपरिओसो । मोत्तूण दंसणं तुह, न रणं परिओससंजणणं ॥१७६।। तुज्झत्थेव रण्ण वासो अहं पि भोगाहिलासगो सामि ! एस गुरु अह विरोहो रिसिवर ! तुह दंसणेण समं ॥१७७।। पुव्वभवसंगओ चेव, तुमं जह जणसि गरूयमाणंदं । तं कुणसु मम पसायं, पच्छा वि तवं कुणसु विउलं ॥१७८।।
20
25
D:\amarata.pm5\3rd proof