________________
[५७
10
रिसिदत्ताचरिए तइज्जं पव्वं ॥] [जीवत्या ऋषिदत्तायाः आश्रमे गमनं पुरुषवेषधारणं च]
सा भीसणे मसाणे, संझाकालम्मि तेहिं परिमुक्का । चलिया दाहिणहुत्ता, मसाणभूमीऍ मज्झेणं ॥३७॥ रिसिदत्ताएँ मसाणं, दिटुं तं भीसणं महाघोरं । अट्टहासाउरं, गायंतं भूयपेएहिं ॥३८॥ फेक्कारइ भूएहिं, हसइ य तं डाइणीहिं सद्देण । रोयइ वेयालेहिं 'फेफेफेफु'त्ति वाहरइ ॥३९।। हण निहण छिदं भिंदह, मारे मारे' त्ति एव जंपंता । उटुंति भूय-पेया, कलयलसदं करेमाणा ॥४०।। एगत्थ मंसहत्था, अण्णत्थ य रुहिरभरियबीभच्छा । पेच्छेइ भूय-पेए, रिसिदत्ता कत्तियविहत्थे ॥४१।। अण्णे पभूयपेया, मंसं उक्कत्तिऊण मडयाणं । रिसिदत्ताए उवरिं, खिवंति सदं कुणेमाणा ॥४२॥ इय एवमाइएहिं. वेयालाईहिं तत्थ पेयवणे ।। सा बहुदुक्खं पत्ता, नरयसमं अहव अब्भहियं ॥४३॥ इय सा भएण वेवंतहियवया वोलिऊण य मसाणं । विलवेउं आढत्ता, कं सरणं? तो(वो) पवज्जामि ॥४४॥ हा विहि ! निग्घिण ! अइनिट्ठरो सि जं देसि एरिसं दुक्खं । किं तुह मज्झसमाणा, घरम्मि धूया न से अत्थि ? ॥४५॥ हा ताय ! धूयवच्छल ! निग्घिणहिययाए कह तुम मुक्को । 'इण्हि तुज्झ वि उ एकं सरणं वो पवज्जामि ॥४६।। जइ हं तइया तायं, न मुयंता धूयवच्छलं सरलं । ता किं ताओ जलिए, हुयासणे तम्मि पविसंतो ॥४७|| हा अज्जउत्त ! वल्लह !, मम विरहं तं खणं पि न सहतो । इण्हि निठुरहियओ, संपत्तो, तेण मं मुयसि ॥४८।। सुयणो सरलसहावो, पियभासी आसि तं पुरा सुयणु ! । निग्घिणहियओ होउं, इम्हि मा मुयसु मं रण्णे ॥४९॥
20
25
D:\amarata.pm5\3rd proof