________________
5
10
15
20
25
४८ ]
[ ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥
'सामिय ! अहं अरण्णे, पवड्ढिया तावसासमे तत्थ । कंद-फल-मूलभोइगं(ग) [ धम्मा न होमि] मंसभक्खा ॥१४९॥
अण्णं पि तत्थ पिययम ! अच्छंतेणं अरण्णमज्झमि । किं कइ य दिने मंसं, दिट्ठे अम्हाण कप्पंतं ? ॥ १५०॥
एत्थ विनयरे वरिसा पिययम ! वट्टंति पंच आयाए । मम मंसं कप्पंतं, दिट्टं ? किं आसि, भणसु तुमं ॥ १५१ ॥ एयं मज्झ उइन्नं, पिययम ! कम्मोदएण संजणियं । जं किंपि अण्णजम्मे, असुहं कम्मं कयं आसि ॥१५२॥ पत्तियसु ममं पिययम ! पुव्वकम्मेण चोइएण इमो । कीरइ गुरुउवसग्गो, रुट्ठेणं केणइ नरेणं ॥१५३॥ कुमरेण विसा भणिया - मए वि एवं वियप्पियं आसि । किं तु पच्चक्खमाणे, अण्णो कह घेप्पए एत्थ ॥१५४॥ जावेवं सो कुमरो, दइयं सिक्खवइ महुरवयणेहिं | ताव विहाया रयणी, अहिमय उग्गओ झत्ति ॥ १५५ ॥ धोयाविया य रुहिरं मंसं कुमरेण गोवियं झत्ति । दिट्ठो य मारिओ सो पुरिसो अण्णेहिं पुरिसेहिं ॥१५६॥ जाओ य कलयलरवो- 'एसो अन्नो वि मारिओ पुरिसो । जोवावियं च रण्णा, न कोइ दिट्ठो तहिं चेव ॥१५७॥ हलबोलगब्भिणं तं नयरं सव्वं पिऽन्नम्मि दिवसम्म । जायं भयसंभतं, को वि न याणेइ परमऽत्थं ॥ १५८॥ अह सा तइयम्मि दिणे मारेउं रायवल्लहं पुरिसं । काऊणं तं तह च्चिय निक्खता पाविया रोद्दा ॥ १५९ ॥
मंसफरिसेण कुमरो, पबोहिओ पेक्खिऊण तं सव्वं । भणिऊण[उं ण ?]समाढत्तो भज्जं गुरुनेहनडिओ सो ॥१६०|| जइ विऽज्ज सुंदरि ! नेहो इण्हि फिट्टो त्ति मज्झ मज्झेणं । तह वि य कुणसु पसायं, विरमसु एयाओं कम्माओ || १६१||
D:\amarata.pm5\3rd proof