________________
रिसिदत्ताचरिए दुइज्जं पव्वं ॥ ]
... तहाविहो को वि ।
जस्सोवरि किर संका, कीरइ अह चेव पुरिसस्स ॥१३६॥ अह सा बीयम्मि दिणे, पावा पव्वइया दुइयपुरिसं । मारेउं उवलिंपइ, रिसिदत्तं मंस - रुहिरेणं ॥ १३७॥ कुमरस्स संतियं सा, छुरियं रुहिरेण लिंपिडं पावा । कुमरोवरि तं मंसं, खिविउं सिग्घं पलाण' ति ॥१३८॥ सीयलफरिसेणं सो, कुमरो मंसस्स उट्ठओ जाव । ता पेच्छइ रिसिदत्तं, तहेव रुहिरेण अवलित्तं ॥१३९॥ दट्ठूण तं विलित्तं, कुमरो नीसरइ जाव दारेणं । पेक्खय(इ) ताव पुरिसं, विणासियं दारआसण् ॥१४०॥ मारियं तं, कुमरो निययम्मि वासभवणम्मि । पविसेउं रिसिदत्तं, उट्ठवि (व) ई सणियसद्देणं ॥ १४१ ॥
भणिया य पिए ! मम आसि, संसओ जह तुमं न रक्खसिया । नाया सि धुवं संपइ पिययमि ! रक्खसी का वि ॥१४२॥
जेणेस बीयपुरिसो, विणासिओ रायवल्लहो सुयणु ! | दीसइ य इमं मंसं, [रुहिरविलित्तो य] करो तुज्झ ॥ १४३ ॥ एसा वि पेच्छ.. ... या छुरिया एसा ।
[ ४७
. पुरसो विणासिओ सुयणु ! ते होज्ज || १४४ ||
जइ एस दुन्निवारो पयईए होइ रक्खससहावो । तहवि विरमसु सुंदरि ! जाव न जाणइ इमं को वि ॥ १४५ ॥ पाएसु अहं पडिओ, होउ अलं तुज्झ पुरिसमंसेणं । सुंदरि ! कुणसु पसायं, विरमसु एयाओं कम्माओ ॥ १४६ ॥ अन्नाइं मंसाई आणेमि दिणे दिणे अहं तुज्झ । छड्डेहि इमं सुंदरि ! माणुसमंसं लहुं चेव ॥१४७॥ जावेयं सा भणिया, इमेहिं वयणेहिं तेण कुमरेण । परमदुक्खपत्ता रुयमाणी भणिउमादत्ता ॥१४८॥
D:\amarata.pm5\3rd proof
5
10
15
20
25