________________
३०]
[ऋषिदत्ताचरित्रसंग्रहः ॥ सोऊण तस्स गाहं, हरिसेणो भणइ-'होउ एवं' ति । किंतु अहं थेवदिणे, गमिऊणं होमु वयधारी ॥२९७।। भणिओ य पियमईए, अहं पि तुह मग्गचारिणी सुयणु ! । होमु वय-बंभधारी, पच्चइया वि गयमय-मोहा ॥२९८।। काऊण पाणिगहणं, हरिसेणो तीऍ पवरबालाए । संपत्तो नियनयरे, भुंजइ विविहे तहिं भोए ॥२९९।। सो भुंजतो भोए, गमेइ वासाइं तत्थ बहुयाइं । जो वि कुलदेवयाए, दिण्णो पुत्तो अजियसेणो ॥३००। सो वि य जोव्वणं पत्तो, ठविओ रज्जम्मि तेण वरकुमरो । आपुच्छिओ कलाओ, जहा अहं पव्वइस्सामि ॥३०१।। आउच्छिऊण लोयं, तहा य अंतेउरं खमावेउं । पियमइभवणम्मि गओ राया सो खामणनिमित्तं ॥३०२॥ सा भणिया राएणं, गिण्हसु कोडीओ सत्त दव्वस्स । एसो वि तुमं पालसु, पियमइ ! कुमरो अजियसेणो ॥३०३।। तीए वियसो भणिओ, दव्वेणं नऽत्थि मह कज्ज । तुह विरहिएण पिययम ! सयलेणं तह वि रज्जेणं ॥३०४।। तुमए सहिया पिययम ! अहं पि वच्चामि तत्थ वणमज्झे । अह पुण न देसि गंतुं, ता जलणो मज्झ सरणं'ति ॥३०५।। नाऊण तस्स भावं, हरिसेणो पियमइसंजुत्तो । संपत्तो तत्थ वणे, पुव्वुद्दिट्ठम्मि सुविसाले ॥३०६॥ दिवो य विस्सभूई, नमिओ सो परियणेण सहिएणं । भणिओ य इमं वयणं, हरिसेणेणं कुलवइ' त्ति ॥३०७।। जाव जरा न हु पीलइ, वाही वि न वट्टए मम सरीरे । जावइ य इंदियगामो, हाणिं न हु जाइ, ता भयवं ! ॥३०८।। देसु ममं पव्वज्जा, परलोयसुहावहा, दुहविमोक्खा । तेण वि सो पडिभणिओ, 'देवाणुप्पिया ! अविग्घं ति ॥३०९।।
D:\amarata.pm5\3rd proof