________________
रिसिदत्ताचरिए पढमं पव्वं ॥ ]
भणिओ य पियमईए, - हरिसेणो, तं सि सुयणु मोत्तूण | गहिया मए निवित्ती, पिययम ! अण्णस्स पुरिसस्स ॥ २८५ ॥ दिण्णा मह ते पाणा, ते वि मए समप्पिया तुमं सुयणु ! | इहि पि जहा जाणसि, पिययम ! तह तं करेासि ॥ २८६ ॥ समजम[?]रूवविहवं, इच्छसु तं सुंदरं वरं अण्णं । अहयं तु भुत्तभोओ, सा हरिसेणेण पडिभणिया ॥२८७॥ सा वि भणइ हरिसेणं, पिययम ! किं तेण विहवरूवेणं । जत्थ मणो न विलग्गई, धिरत्थु तं होउ रूवेणं ॥२८८॥ जं पुण असुंदरं पिय, जणइ हिययस्स गरुयमाणंदं । तत्थ जणो संलग्गइ, पिययम ! मह पत्तिएज्जा ॥ २८९ ॥ जेण भणियं
सोहणमसोहणं वा, न होइ नेहस्स कारणं एत्थ । जस्स जहिं अणुराओ, नेहो तस्संमुहो वलइ ॥ २९०॥[] नयणेहिं को न दीसइ, केण समाणं न हुंति उल्लावा । जं पुण हिययाणंदं, जणे तं[ जाण मा] णुसं विरलं ॥२९१॥ दिद्वेण वि होइ सुहं, पिययम ! केणावि माणुसेण इहं । अण्णं पुण दिट्टं पि य, उव्वेगं कुणइ हिययस्स ॥२९२॥
[अ]ण्णं च
'सो च्चिय सुहओ, सो चेव सुंदरो पिययमो वि सो सुयणु । जो तरल - पहलाए, दिट्ठो दिट्ठीए पडिहाई ॥ २९३॥ पिययम ! जं इह[दि] दूं, जणेइ हिययस्स गरुयमाणंदं । मोत्तूण तं जणं इह, अण्णं कह हियई संठाइ ॥ २९४॥ दिट्ठीए जं न रुच्चइ, तं कह हिययस्स कुणइ आणंदं । विरूए वि जम्मि दिट्ठी, रमेइ तं निव्वुइं कुइ ॥ २९५ ॥
ता इत्थ ममं पिययम !, दिट्ठी मह तुम्ह संमुहा वलइ । जइ पुण तुमं न इच्छसि, ता जलणो मज्झ सरणं' ति ॥२९६॥
D:\amarata.pm5\3rd proof
[ २९
5
10
15
20
25
