________________
॥ अथ चतुर्थः परिच्छेदः॥
सम्यक्कोविदकर्णकोटरकुटीकुडथेषु कस्तूरिका
पङ्कस्थासकतामुपैति परमां यः श्रूयमाणः क्षणात् ।। न्यायन्यासनिरङ्कुशः कथमपि प्राप्तो न चान्यत्कृति
तीर्थेभ्यः परमागमः स जयति श्रीवीतरागादितः ॥५२८॥ ५ परोक्षाख्यप्रमाणस्य स्मरणादिप्रकारचतुष्टयं स्पष्टमुपदिश्येदानीमागमाख्यं पञ्चमप्रकारं बहुवक्तव्यत्वात्परिच्छेदान्तरेणोपदिशन्निदमाह
आप्तवचनादाविर्भूतमर्थसंवेदनमागम इति ॥१॥ __ आप्तः प्रतिपादयिष्यमाणस्वरूपः, तेन प्रणीतं वचनमाप्तवचनं तस्मादाविर्भूतमुत्पन्नमर्थसंवेदनम् । आगम्यन्ते मर्यादयाऽत्रबुद्धयन्तेऽर्था १० अनेनेत्यागम इति ॥ १॥
ननु वद्यर्थसंवेदनमागमस्तार्ह कथमाप्तवचनात्मकोऽसौ सिद्धान्तविदा प्रसिद्ध इत्याशङ्कयाह
उपचारादाप्तवचनं चेति ॥२॥ प्रतिपाद्यज्ञानस्य ह्याप्तवचनं कारणमिति कारणे कार्योपचारात्तद्- १५ प्यागम इत्युच्यते । अत्रानुमानप्रमितौ प्रवेशं शाब्दप्रमाणस्य समाश्रयन्तः ॥ शाक्यस्य शिष्याः स्फुरितोरुदर्प युक्तीः स्वपक्षे परिकीर्तयन्ति ॥५२९॥ तथा हि यद्यस्मादभिन्नगोचरमभिन्नजनकसामग्रीसमन्वितं च तत्त
...स्मान्न भिद्यते । यथा कुतश्चिदनुमानादनुमाना- २० शब्दुमनुमानेऽन्तर्भावयतां बौद्धानां खण्डनम् । न्तरम् । अनुमानादभिन्नगोचरोऽभिन्नजनक
सामग्रीसमन्वितश्च शब्द इति । किंच शब्दो
१प्र.न. ४।४ ।
"Aho Shrut Gyanam"
