________________
श्री वर्द्धमान श्रेष्ठिना चिन्तितं ध्रुवमेतत्फलमत्र सुपात्रदानाजातं, परभवे च तन्मुक्तिफलं दास्यति. इति ध्यात्वा स भार्या प्रत्यवादी
श्रावक जिन देशना । भोलो मुद्ध मगव्य करि, नवि दिन्नं किंपितुज्झ भायाए। सत्तुयदाणपभावा, रयणमया कक्करा जाया॥१॥
प्रतिमा ॥१४॥
स्वरूपं ॥ ततः स सर्वोऽपि वृत्तान्तः श्रेष्टिना निजप्रियायै कथितः एवं स जिनदत्तश्रेष्ठी रत्नैः, पुनरपि महर्द्धिको जातः एवं || | प्रासुकमुनिदानेन परलोकेऽपि स शिवसुखं प्राप्स्यति.॥
॥ इत्यतिथिसंविभागव्रतविषये जिनदत्तश्राद्धस्य दृष्टांतः समाप्तः ॥ तत् श्रुत्वानंदश्रेष्ठ्यद्यप्यतिथिसंविभागवतं गृह्णाति. ततोऽसौ जगाद 'हे भगवन् ! एतानि द्वादशवतानि भवत्प्रसादान्मम यावजीवं भवंतु.
अतः परं हे स्वामिन तीथिकानामेवाहं नमस्कारं पूजां च करिष्यामि, हरिहरादीनामन्यदेवानां नमस्कारं न करिष्यामि. अन्यतीर्थिकैगृहीताहत्प्रतिमापि मया न नमस्करणीया. सामग्रीसद्भावे चाशनपानखादिमस्वादिमवस्त्रपात्रकंबलपादपोंछनसंस्तारकशय्यौषधादिकं कल्पनीयं मया मुनिभ्यो दातव्यं.
एवमानंदश्चिंतामणिरत्नवजिनधर्म प्राप्य प्रमुदितचित्तः सन् श्रीमहावीरमेवमवादीत् 'हे भगवन् ! अद्य मम जन्म कृताथै, अद्य मया त्रिभुवनराज्यं प्राप्त, योऽद्य दरिद्रिणोग्रेनिधिप्रकटनमिव मया भवतः शिक्षा लब्धा, अलब्धपूर्वो धर्मश्चापि भवतो लब्धः, इत्युक्त्वा स्वामिनं नत्वानंदो निजगृहे समागत्य स्वभार्यां शिवानंदां प्रत्याह१ भोलि ? मुग्धे मा गर्व कुरु नवि दत्तं किमपि तव भ्रात्रा सक्तूदानप्रभावात् रत्नमया कर्करा जाता ॥
|॥१४६॥
208** HEEREY RESISEASHREE*
